نکات نوشیدن شیر

نکات نوشیدن شیر

نکات نوشیدن شیر

نکات نوشیدن شیر : لبنیات به ویژه شیر به میزان قابل توجهی تامین‌کننده پروتئین و کلسیم مورد نیاز بدن هستند. در مورد اهمیت مصرف لبنیات بارها شنیده‌ایم که کارشناسان تغذیه می‌گویند همه افراد باید روزانه یک لیوان شیر و ۲۰۰ گرم ماست را در برنامه غذایی‌شان بگنجانند. البته این مقدار برای خانم‌های باردار و شیرده و نوجونان کافی نیست. این افراد برای تامین پروتئین و کلسیم مورد نیاز بدن‌شان روزانه به ۳ تا ۴ لیوان شیر نیاز دارند.
در صورت قبول اهمیت نوشیدن شیر، سوالاتی مطرح می شود.
سوالاتی از جمله اینکه شیر کم چرب بنوشیم یا پرچرب؟
شیر را قبل از خواب بنوشیم یا بعد از خواب؟
شیر را سرد بنوشیم یا گرم؟
و سوالاتی از این قبیل که در این مطلب می‌کوشیم در ۴ بخش به آنها پاسخ بدهیم.

مصرف لبنیات به خصوص شیر به حدی اهمیت دارد که متخصصان تغذیه به افرادی که به شیر حساسیت دارند نیز توصیه می‌کنند مصرف روزانه ماست، پنیر و کشک را جایگزین میزان شیر مورد نیاز بدن‌شان کنند. اما هرگز نباید این واقعیت را فراموش کرد که سایر فرآورده‌های لبنی به هیچ وجه نمی‌توانند جای شیر را بگیرند و شیر بهترین گزینه برای تامین کلسیم است. ولی اگر چاره‌ دیگری نباشد می‌توان آن را به دقت با احتساب ارزش غذایی سایر لبنیات جایگزین کرد. نکات نوشیدن شیر :

بخش اول: فواید نوشیدن شیر

شیر و سایر فرآورده‌های لبنی سرشار از مواد مغذی از جمله پروتئین‌ها، کربوهیدرات ها، ویتامین ها، کلسیم، فسفر، منیزیم، پتاسیم و روی هستند. به همین دلیل حذف لبنیات مساوی است با حذف گروه زیادی از ویتامین ها و مواد معدنی مورد نیاز بدن. پزشکان حتی به افرادی که قرص کلسیم و ویتامین مصرف می‌کنند، تاکید می‌کنند که به بهانه مصرف ویتامین‌ها از خوردن شیر غافل نشوند چون قرص‌ها قادر به تامین همه این مواد مغذی نیستند. افرادی که رژیم می‌گیرند نیز باید شیر و ماست را در رژیم غذایی خود بگنجانند. در غیر این صورت خیلی جدی با مشکلاتی مانند ریزش مو، آسیب‌پذیری ناخن‌ها، دردهای عضلانی و پوکی استخوان مواجه می‌شوند.

بخش دوم: توجه به انواع شیر

اگر جزو آن دسته از افراد هستید که وقتی قصد دارید شیر بخرید، بدون در نظر گرفتن انواع آن در دسترس‌ترین و البته خنک‌ترین شیر را از یخچال مغازه برمی‌دارید، بهتر است بدانید که شیر باتوجه به اجزا تشکیل دهنده آن، میزان چربی و روش فرآوری انواع مختلفی دارد.
شما باید شیر را متناسب با شرایط جسمی خودتان انتخاب کنید.

۱. شیر کم چرب، معمولی و پر چرب

در ادامه مطلب مفصل توضیح می‌دهیم که کدام یک برای شما مناسب است.

متخصص تغذیه اصفهان | نکات نوشیدن شیر

۲. شیر بدون لاکتوز

افرادی هستند که به علت عدم ترشح آنزیم لاکتاز در روده بزرگ به قند شیر یا همان لاکتوز حساسیت دارند.
افرادی که دچار عدم تحمل لاکتوز هستند، اگر شیر معمولی بنوشند دل درد می‌گیرند و گازی در معده‌شان ترشح می‌شود که آزاردهنده است.
شیر بدون لاکتوز تولید می‌شود تا این افراد از کلسیم موجود در شیر محروم نمانند.

۳. شیرهای طعم‌دار

برخی افراد از بو و طعم شیر طبیعی خوش‌شان نمی‌آید. به همین دلیل از نوشیدن شیر امتناع می‌کنند. شیرهای طعم‌دار با ترکیبات میوه ای مانند شیر توت فرنگی، شیر طالبی، شیر موز و… متناسب با ضائقه این گروه از افراد تولید می‌شوند. در خانه نیز می‌توانید شیر معمولی را با هویج یا انواع میوه ترکیب کنید تا علاوه بر برخورداری از ویتامین‌های موجود در شیر، از مزه و بوی آن نیز لذت ببرید.

نکته: توجه داشته باشیدکه بهتر است شیر را با چای یا قهوه ترکیب نکنید!
درست است که چای و قهوه به تنهایی برای بدن فوایدی دارند،
اما ترکیب آنها با شیر مانع جذب موثر کلسیم موجود در شیر می‌شود.

۴. شیر پاستوریزه، استرلیزه و هموژنیزه

تفاوت شیرهای پاستوریزه و استرلیزه در مدت زمان ماندگاری آنها است. شیرهای پاستوریزه را بیش از ۲ یا ۳ روز نمی‌توان نگهداشت چون در جریان پاستوریزه کردن میکروب‌های بیماری‌زا در این شیر کشته شده‌اند اما میکروب‌های عامل فساد از بین نرفته‌اند. شیرهای استرلیزه با حرارت بیشتری میکروب‌زدایی می‌شوند در نتیجه دیرتر فاسد می‌شوند. حتی تا قبل از باز شدن در شیر، می‌توان آنها را بیرون از یخچال هم نگهداشت اما نکته مهم این است که در جریان استرلیزه شدن علاوه بر میکروب‌های موجود در شیر، بخشی از مواد مفید و ویتامین‌ها نیز نابود شده است.

شیرهای هموژنیزه سفیدترند و طعم بهتری دارند. راحت‌تر هضم می‌شوند.
به همین دلیل برای کوکان گزینه مناسبی هستند. این شیرها چرب‌ترند اما لایه خامه در سطح شیر تشکیل نمی‌شود.
چربی در شیر محلول است و در صورت تکان دادن هم دلمه نمی‌شود.
تنها ایراد این شیرها این است که به دلیل روند و حساسیت مراحل تولید قیمت بالایی دارند
و البته در مقابل نور آفتاب به شدت حساس هستند.

بخش سوم: شیر پرچرب بنوشیم یا کم‌چرب؟

این یک باور اشتباه است که برخی فکر می‌کنند شیر کم چرب، کلسیم کمتری دارد. اتفاقا شیر کم چرب میزان کلسیم بیشتری دارد. اما فاقد برخی مواد مغذی موجود در چربی شیر است. درواقع هرچه چربی شیر کمتر باشد میزان کلسیم موجود در آن بیشتر است. افرادی که نیاز به کلسیم بیشتری دارند باید شیر کم چرب بنوشند. تامین کلسیم مورد نیاز بدن از طریق شیر (و همچنین در صورت تجویز پزشک قرص‌های کلسیم) منجر به کنترل و کاهش وزن، رسیدن به تناسب اندام، پیشگیری از ابتلا به سرطان روده، تنظیم فشار خون، پیشگیری از ابتلا به بیماری های قلبی و کاهش عوارض یائسگی می‌شود. کمک به رشد سریع و صحیح استخوان‌ها، دندان‌ها، و نیز رشد موها و ناخن هم که از بدیهیات تامین کلسیم است.

لازم است بدانید که چربی موجود در شیر تاثیر زیادی در تامین انرژی و جذب سایر ویتامین‌های لازم برای بدن دارد. از این رو آن‌طور که انجمن علمی غذا و تغذیه حامی سلامت ایران می‌گوید، بهتر است نوجوانان و کودکان شیر پرچرب استفاده کنند. چون شیر پر چرب می‌تواند حدودا ۳۰ درصد از انرژی مورد نیازشان را تامین کند. خانم‌ها در مقایسه با آقایان بیشتر در معرض پوکی استخوان قرار دارند. بنابراین نیاز به جذب کلسیم برای خانم‌ها ضروری‌تر است. شیر کم چرب با کلسیم بیشتری که دارد برای خانم ها گزینه مناسب‌تری است. به خانم‌های باردار هم از این جهت که جنین در حال رشد و تشکیل بافت استخوانی است، توصیه می‌شود که شیر کم چرب بنوشند.

بخش چهارم: بهترین زمان برای نوشیدن شیر

نکات نوشیدن شیر : بهتر است شیر را یک ساعت و نیم بعد از وعده غذایی شام یا ناهار بنوشید. در این صورت تداخلی در جذب آهن و روی و ویتامین‌های موجود در غذا با کلسیم موجود در شیر رخ نمی‌دهد.
همچنین اگر عادت دارید قبل از خواب شیر بنوشید بهتر است نیم ساعت قبل از اینکه به رختخواب بروید یک لیوان شیر بنوشید.
در این صورت کلسیم فرصت کافی برای جذب شدن دارد و در روند خواب‌تان نیز تداخلی ایجاد نمی‌شود.

نکته‌ای که در باب جذب کلسیم شیر باید در نظر گرفت این است که، فرقی نمی‌کند شیر را سرد، گرم یا ولرم بنوشید. دمای شیر هیچ دخل و تصرفی در میزان و مدت زمان جذب کلسیم ندارد. انتخاب دمای شیر بستگی به ذائقه و تمایل فرد دارد. هر فردی باید تا حدودی با سیستم گوارشی خود آشنا باشد. برخی افراد با نوشیدن شیر گرم حالت تهوع می‌گیرند و از مخاطی که در مجرای گوارشی‌شان تشکیل می‌شوند رنج می‌برند. برخی دیگر هستند که بعد از نوشیدن شیر سرد دچار نفخ شکم و سوزش معده می‌شوند. در همه این موارد کلسیم موجود در شیر روند طبیعی خود را طی می‌کند. اما فرد برای آسودگی خیال و رسیدن به حال مطبوع باید تشخیص بدهد که سیستم گوارشی‌اش با شیر گرم سازگار است یا شیر سرد.

نتیجه‌گیری نکات نوشیدن شیر

با دانستن ضرورت نوشیدن شیر و اهمیت انتخاب شیر مناسب، از همین حالا نوشیدن شیر را به صورت جدی در برنامه غذایی‌تان بگنجانید. فراموش نکنید که هیچ یک از فرآورده‌های لبنی نمی‌توانند جای شیر رابگیرند. اما برحسب نوشیدن شیر حجت بر شما تمام نمی‌شود و لازم است ماست، کشک و سایر لبنیات را نیز در سبد غذایی‌تان داشته باشید.

 


دکتر رضا اطمینانی

متخصص تغذیه اصفهان

دکتر رضا اطمینانی با ارائه روش های اصولی در تغذیه و میزان و نحوه غذا خوردن افراد می تواند نقش مهمی در رسیدن افراد به سلامت جسمی و روحی داشته باشد .

جهت مشاهده پیج اینستاگرام دکتر رضا اطمینانی پزشک متخصص تغذیه و رژیم درمانی اصفهان کلیک کنید.


مطالب پیشنهادی :

علت لاغری و ریزش مو

رژیم غذایی مناسب افزایش قد

دختر شدن جنین با موثرترین موادغذایی

شیرین کردن قهوه بدون شکر

رژیم غذایی مناسب برای رفع دردکمر

مصرف بیش از اندازهٔ میوه مضر است؟

علت نفخ معده چست ؟

میان وعده با کربوهیدرات کم

میوه های مفید برای دیابتی ها

میوه های مفید برای دیابتی ها

میوه های مفید برای دیابتی ها

میوه های مفید برای دیابتی ها

میوه های مفید برای دیابتی ها : طبق گزارش‌ها از هر ۲۰ ایرانی یک نفر به دیابت مبتلاست و نیمی از این تعداد هم نمی‌دانند که دیابت دارند. در جهان هر ۱۰ ثانیه یک نفر به دلیل عدم آگاهی از دیابت و روش کنترل آن، جان خود را از دست می‌دهد و هر ۳۰ ثانیه نیز یک نفر به‌خاطر عدم آگاهی مجبور به قطع پای خود می‌شود. دکتر اسدالله رجب رئیس انجمن دیابت، با بیان این که روند شیوع دیابت در ایران تحت کنترل نیست، می‌گوید: «شیوع این بیماری در منطقه‌ی خاورمیانه از جمله ایران حدود ۹۷ درصد است و این روند روز‌به‌روز در حال افزایش است. طبق برآورد فدراسیون بین‌المللی دیابت، ۴۸ درصد ساکنان منطقه‌ی خاورمیانه از جمله ایران، دیابت بدون تشخیص دارند و به عبارتی از هر ۲ نفر، ۱ نفر از بیماری خود بی‌خبر است.»

همین آمار نشان می‌دهد که اطلاعات کافی راجع به این بیماری یکی از ضروریات مهم زندگی است.
دیابت باعث افزایش سطح قند خون (گلوکز) می‌شود که این اتفاق به‌خاطر اختلال در تولید یا عملکرد انسولین در بدن است. دیابت به دو دسته تقسیم‌بندی می‌شود؛ نوع ۱ که در آن بدن نمی‌تواند انسولین تولید کند و نوع ۲ که در آن بدن نمی‌تواند به‌درستی از انسولینی که تولید کرده است، استفاده کند. بیماری دیابت را باید کنترل کرد زیرا منجر به عواقب زیادی از جمله نارسایی کلیه، آسیب‌های عصبی، مختل شدن بینایی، حملات قلبی، سکته‌ی مغزی، اختلال در گردش خون، کاهش شنوایی و بسیاری مشکلات دیگر می‌شود.


بیشتر بدانید : اهمیت مصرف میوه‌‌ در رژیم غذایی


باید برای کنترل قند خون، شیوه‌ی زندگی سالمی را در پیش گرفت که شامل رژیم غذایی سالم، ورزش، خواب کافی و استرس کم است. غذای دیابتی‌ها باید دارای مواد مغذی با چربی کم و کالری متوسط باشد و شکر کمی نیز داشته باشد.

میوه‌ها معمولا شیرین‌ هستند و به همین خاطر اغلب مردم فکر می‌کنند کسی که دیابت دارد نباید میوه بخورد. اما میوه‌های زیادی وجود دارند که مناسب کنترل قند خون هستند و از این رو برای دیابتی‌ها مفیدند. میوه‌ها با داشتن ویتامین، مواد معدنی، آنتی‌ اکسیدان و مواد مغذی برای هر رژیمی مناسبند. برای افراد دیابتی بعضی میوه‌ها ارجحیت بیشتری دارند. این افراد باید علاوه بر دقت در تأثیری که غذاهای مختلف روی میزان قند خون و سطح انسولین می‌گذارد به عوامل دیگری مثل شاخص گلوکز (Glycemic Index) و بار گلوکز (Glycemic Load) هم توجه داشته باشند.

اعتقاد بر این است که کم بودن شاخص گلوکز روی کنترل قند خون تأثیر مثبتی دارد و در عین حال تأثیر چندانی روی سطح قند خون نخواهد گذاشت. معمولا غذاهایی با شاخص گلوکز ۵۵ و کمتر به عنوان غذاهایی با شاخص گلوکز پایین شناخته می‌شوند و غذاهایی که شاخص گلوکزشان بیشتر از ۷۰ است، شاخص گلوکز بالایی دارند.

در ادامه ده میوه های مفید برای دیابتی ها برای کنترل سطح قند خون معرفی خواهد شد.

متخصص تغذیه اصفهان | میوه های مفید برای دیابتی ها

میوه های مفید برای دیابتی ها

۱. سیب

سیب‌های شیرین و آب‌دار می‌توانند برای دیابت مفید باشند. سیب‌ها سرشار از فیبرهای محلول، ویتامین سی و آنتی‌اکسیدان هستند. همچنین شامل پکتین (پلیمری به‌دست آمده از ساختارهای ژلاتینی گیاهی موجود در میوه‌ها و سبزیجات) هستند که به سم‌زدایی بدن و حذف مواد مضر کمک می‌کند و نیازهای بدن به انسولین را هم تا ۳۵ درصد کاهش می‌دهد. علاوه بر همه‌ی اینها، سیب به جلوگیری از حملات قلبی، کاهش خطر ابتلا به سرطان و جلوگیری از بیماری‌های چشم در افراد دیابتی کمک زیادی خواهد کرد. شاخص گلوکز سیب بین ۳۰ تا ۵۰ است.

میزان توصیه شده برای مصرف: روزانه یک سیب کوچک یا متوسط.

۲. گیلاس

گیلاس در بین میوه‌ها یکی از کم‌ترین شاخص‌های گلوکز را دارد. شاخص گلوکز این میوه ۲۲ است. گیلاس شامل آنتی‌اکسیدان، بتاکاروتن، ویتامین C، پتاسیم، منیزیم، آهن، فیبر و ویتامین B9 است. علاوه بر اینها، گیلاس حاوی آنتوسیانین است که با افزایش ۵۰ درصدی تولید انسولین، باعث کاهش قند خون می‌شود. این میوه با بیماری‌های قلبی، سرطان و بیماری‌های دیگری که بین افراد دیابتی رایج است مبارزه می‌کند.

میزان توصیه شده برای مصرف:
گیلاس می‌تواند به‌صورت تازه، کنسروی، یخ‌زده یا خشک شده و به میزان نصف فنجان در هر روز استفاده شود.

۳. آلو سیاه

آلو سیاه به کنترل قند خون کمک زیادی می‌کند. محققانی از دانشگاه پزشکی Father Muller در هند به بررسی تأثیرات آلو سیاه روی درمان دیابت پرداختند. این میوه سرشار از آنتوسیانین و الاجیک اسید است و به همین خاطر برای افراد دیابتی بسیار مفید می‌باشد. آلو سیاه به کنترل تبدیل کربوهیدرات به قند خون کمک می‌کند. تشنگی بیش از حد و مشکلات مکرر در ادرار کردن هم که در بین دیابتی‌ها شایع است توسط این میوه کنترل می‌شود. علاوه بر میوه، برگ‌ها و دانه‌های آلو سیاه هم می‌توانند برای کنترل قند خون استفاده شوند.

میزان توصیه شده برای مصرف:
وقتی میوه در بازار موجود است، مصرف روزانه یک‌ونیم فنجان از آن توصیه می‌شود.
همچنین می‌توانید پودر دانه‌های خشک آن را تهیه کنید و روزی دو بار یک قاشق چای‌خوری از آن را با آب بخورید.

۴. گواوا (Guava)

گواوا سرشار از لیکوپن است و مقدار زیادی فیبر غذایی و مقدار قابل توجهی ویتامین C و پتاسیم دارد. تمام این مواد مغذی به کنترل قند خون کمک زیادی می‌کنند. کسانی که در معرض ابتلا به دیابت هستند می‌توانند با نوشیدن چای برگ گواوا از آن جلوگیری کنند. به این منظور برگ‌های خشک شده‌ی گواوا را خُرد کنید. سپس یک قاشق غذاخوری از برگ خردشده را در آب جوش بریزید و بگذارید ۵ دقیقه دم بکشد و بعد آن را از صافی رد کنید. این چای را روزی یک‌بار بنوشید.

میزان توصیه شده برای مصرف:
هر روز یک عدد میوه، بدون پوست آن. همچنین می‌توانید یک لیوان کوچک از آب آن را هم مصرف کنید.

۵. گریپ‌ فروت

گریب‌فروت سرشار از فیبر محلول و ویتامین C است و شاخص گلوکز آن هم ۲۵ است.

علاوه بر این، این میوه حاوی زردینه‌ای به نام نارینجنین است که حساسیت بدن به انسولین را افزایش می‌دهد و کمک می‌کند وزن سالم‌تری داشته باشید. داشتن وزن سالم‌ و مناسب عامل مهمی در پیشگیری و کنترل دیابت است.

میزان توصیه شده برای مصرف:
روزانه نصف یک گریپ‌فروت بزرگ (تقریبا سه‌چهارم فنجان) به کنترل سطح قند خون کمک می‌کند.
برای بهره‌مندی بیشتر از فواید این میوه برای دیابت، بهتر است به‌جای آب‌میوه، خود آن را مصرف کنید.

۶. آووکادو

آووکادو به دلیل فیبر بالا و چربی تک‌سیرنشده باعث پایداری قند خون می‌شود. این چربی‌ها سلامت قلب را هم بهبود می‌بخشند. افراد دیابتی در معرض ابتلا به بیماری‌های قلبی و سکته‌ی مغزی هستند. آووکادو مقادیر بالایی پتاسیم دارد که به جلوگیری از نوروپاتی دیابتی کمک می‌کند.

میزان توصیه شده برای مصرف:
روزانه یک آووکادوی متوسط برای دیابتی‌ها مفید است.
می‌توانید از آووکادو در سالاد و ساندویچ هم استفاده کنید یا با پوره کردن و ترکیب کردن آن با آب‌لیمو، سیر و روغن زیتون سس سالاد درست کنید.

۷. توت‌فرنگی

توت‌فرنگی سرشار از آنتی‌اکسیدان‌ها، ویتامین‌ها و فیبرهایی است که می‌توانند به کنترل سطح قند خون کمک کنند. آنتی‌اکسیدان توت‌فرنگی با کاهش کلسترول بد (LDL) و حفظ یا بهبود کلسترول خوب (HDL) و کاهش فشار خون به کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی کمک می‌کند. این میوه کربوهیدرات کمی دارد و شاخص گلوکز آن هم ۴۰ است. خوردن توت‌فرنگی باعث می‌شود مدت زمان بیشتری احساس سیری کنید، سطح قند خون‌تان ثابت بماند و سطح انرژی‌تان افزایش پیدا کند.

میزان توصیه شده برای مصرف:
روزانه سه‌چهارم فنجان برای افراد دیابتی.
می‌توانید توت‌فرنگی تازه را به سالاد اضافه کنید یا با غلات ترکیب کنید و از آن به عنوان یک میان‌وعده‌ی سالم و دسر کم‌قند استفاده کنید.

۸. پرتقال

پرتقال یکی از سالم‌ترین میوه‌هایی است که می‌تواند در رژیم غذایی افراد دیابتی قرار بگیرد. پرتقال قند زیادی ندارد و حاوی مقادیر بالایی فیبر، ویتامین C و دیگر مواد معدنی‌ای مانند تیامین است که به کنترل قند خون کمک می‌کند. علاوه بر این، پرتقال شاخص گلوکز پایینی دارد و کمک می‌کند گلوکز به‌آرامی به خون منتقل شود. این میوه به کنترل یا کاهش وزن هم کمک می‌کند و به این ترتیب خطر دیابت را کمتر خواهد کرد. شاخص گلوکز پرتقال بین ۳۱ تا ۵۱ است.

میزان توصیه شده برای مصرف:
روزانه یک پرتقال کوچک به کنترل دیابت و قند خون کمک می‌کند.
نوشیدن آب پرتقال به‌اندازه‌ی خوردن میوه‌اش فایده ندارد، زیرا فاقد فیبر است.
البته در نوع جدیدی از آبمیوه‌ گیری‌ها به نام آبمیوه گیری پرس سرد فیبر و مواد مغذی میوه به نسبت بیشتری از آبمیوه‌گیری‌های معمولی حفظ می‌شود.

۹. گلابی

گلابی سرشار از ویتامین A ،B1 ،B2 ،C و E و همچنین فیبر است و باعث تنظیم قند خون، کاهش کلسترول، تقویت سیستم ایمنی بدن و بهبود سلامت دستگاه گوارش می‌شود. گلابی، کربوهیدرات و کالری کمی دارد و شاخص گلوکز آن ۳۸ است. این میوه به‌ویژه برای افرادی که دیابت نوع ۲ دارند مفید است و می‌تواند باعث بهبود حساسیت به انسولین شود.

میزان توصیه شده برای مصرف:
افراد مبتلا به دیابت، وقتی تمایل به مصرف چیز شیرین داشتند می‌توانند یک گلابی کوچک یا متوسط مصرف کنند.
گلابی یک دسر یا میان‌وعده مناسب است.

۱۰. کیوی

کیوی باعث کاهش سطح قند خون می‌شود. این میوه شامل ویتامین C ،E و A، زردینه، پتاسیم و مقدار زیادی بتاکاروتن است که باعث حفاظت از رادیکال‌های آزاد و بهبود سلامتی بدن می‌شود. علاوه بر این کیوی سرشار از فیبر و کربوهیدرات است و به کنترل قند خون و کاهش کلسترول کمک می‌کند. شاخص گلوکز آن هم بین ۴۷ تا ۵۸ است.

میزان توصیه شده برای مصرف:
خوردن روزانه یک کیوی باعث کنترل سطح قند خون می‌شود و جایگزینی سالم برای میان‌وعده‌هایی با چربی و قند بالاست.

 


دکتر رضا اطمینانی

متخصص تغذیه اصفهان

دکتر رضا اطمینانی با ارائه روش های اصولی در تغذیه و میزان و نحوه غذا خوردن افراد می تواند نقش مهمی در رسیدن افراد به سلامت جسمی و روحی داشته باشد .

جهت مشاهده پیج اینستاگرام دکتر رضا اطمینانی پزشک متخصص تغذیه و رژیم درمانی اصفهان کلیک کنید.


مطالب پیشنهادی :

علت لاغری و ریزش مو

رژیم غذایی مناسب افزایش قد

دختر شدن جنین با موثرترین موادغذایی

شیرین کردن قهوه بدون شکر

رژیم غذایی مناسب برای رفع دردکمر

مصرف بیش از اندازهٔ میوه مضر است؟

علت نفخ معده چست ؟

میان وعده با کربوهیدرات کم

میزان کربوهیدرات مجاز برای بیماران دیابتی

میزان کربوهیدرات مجاز برای بیماران دیابتی

میزان کربوهیدرات مجاز برای بیماران دیابتی چقدر است؟

میزان کربوهیدرات مجاز برای بیماران دیابتی در رژیم غذایی بسیار مهم است. سلول‌های بدن برای انجام وظایف‌شان به مقادیری از کربوهیدرات نیاز دارند. اما مقدار زیاد کربوهیدرات باعث خستگی و نفخ می‌شود؛ پس نباید میزان دریافت کربوهیدرات‌تان را به پایین‌تر از توصیهٔ متخصصان برسانید. بااین‌حال، مصرف میان‌وعده‌های با کربوهیدرات کم به شما کمک می‌کند تا انرژی بدن‌تان را به‌خوبی تأمین کنید. همچنین با این کار می‌توانید درشت‌‌مغذی‌هایی مانند پروتئین ها و چربی‌ها را دریافت کرده و عضلات‌تان را حفظ کنید. برای آشنایی با ۱۴ میان وعده با کربوهیدرات کم با ادامهٔ این مطلب همراه شوید.

اگر دیابت دارید، احتمالا بارها برای پیدا کردنِ میزان کربوهیدرات مجاز برای مصرف سر‌در‌گم شده‌اید. دستور‌العمل‌های تغذیه برای افراد مبتلا به دیابت در سراسر جهان مشابه است: تأمین ۴۵ تا ۶۰٪ از کالری روزانه با مصرف کربوهیدرات‌ها. باوجود این، تعداد روز‌افزونی از متخصصان معتقدند مقدارِ کربوهیدرات مجاز بسیار کمتر از این است. چیزی کمتر از نصفِ میزان ذکرشده! در این مقاله به شما می‌گوییم که میزان کربوهیدرات مجاز برای بیماران دیابتی چقدر است و کاهش مصرف کربوهیدرات چه تغییرات شگفت‌انگیزی بر میزان قند خون می‌گذارد. همراه ما باشید.

دیابت و پیش‌دیابت چیست؟

گلوکوز (قند خون)، منبع اصلی تأمین انرژی سلول‌های بدن است.
اگر به دیابت نوع ۱ یا دیابت نوع ۲ مبتلا هستید، توانایی بدن شما برای پردازش و مصرف قند خون ضعیف است.

دیابت نوع ۱

در دیابت نوع ۱، غدهٔ پانکراس نمی‌تواند انسولین تولید کند. انسولین هورمونی است که انتقال قندِ موجود در جریان خون به سلول‌ها را ممکن می‌سازد. در این نوع دیابت، تزریق انسولین ضروری است. فرایندی خودایمنی این بیماری را ایجاد می‌کند به همین خاطر، دیابت نوع ۱ یکی از بیماری های خودایمنی به‌شمار می‌آید. در این فرایند، بدن به سلول‌های تولیدکنندهٔ انسولینِ خودش (سلول‌های بتا) حمله می‌کند. این بیماری معمولا در کودکی تشخیص داده می‌شود اما می‌تواند در هر سنی شروع شود، حتی در کهن‌سالی.

دیابت نوع ۲

دیابت نوع ۲ متداول‌تر است. حدود ۹۰٪ از دیابتی‌ها، از دیابت نوع ۲ رنج می‌برند. این نوع دیابت نیز همانند نوع ۱ می‌تواند در دوران کودکی یا بزرگ‌سالی روی دهد؛ البته به‌اندازۀ نوع ۱ در کودکان متداول نیست. دیابت نوع ۲ عموما در افراد چاق یا دارای اضافه‌وزن بروز می‌کند. در این نوع دیابت، یا پانکراس به‌اندازۀ کافی انسولین تولید نمی‌کند یا سلول‌های بدن دربرابر تأثیر انسولین مقاوم هستند (مقاومت به انسولین). به همین دلیل، قندِ زیادی در جریان خون باقی می‌ماند. سلول‌های بتا برای کاهش قند خون، انسولینِ بیشتر و بیشتری تولید می‌کنند و به‌مرورِزمان مستهلک می‌شوند. میزانِ بالای قند خون نیز می‌تواند به آنها آسیب بزند. دیابت را با آزمایش قند خونِ ناشتا یا آزمایش HbA1c (آزمایش هموگلوبین ای. وان. سی) می‌توان تشخیص داد.
در آزمایش HbA1c، میانگینِ قند خون در یک بازهٔ ۲ تا ۳ ماهه اندازه‌گیری می‌شود.

پیش‌دیابت

پیش از بروز دیابت نوع ۲، سطح قند خون افزایش می‌یابد. این افزایش به اندازه‌ای نیست که دیابت تشخیص داده شود. به این مرحله، پیش‌دیابت می‌گویند. میزان قند خون ۱۱۰ تا ۲۰۰ میلی‌گرم در دسی‌لیتر (۵٫۶ تا ۶٫۹ میلی‌مول در لیتر) یا سطح ۵٫۷ تا ۶٫۴٪ در آزمایش HbA1c، پیش‌دیابت تشخیص داده می‌شود. همهٔ افرادی که پیش‌دیابت دارند، دچار دیابت نوع ۲ نمی‌شوند. باوجود این، در ۷۰٪ مواقع، پیش‌دیابت در نهایت به دیابت نوع ۲ تبدیل می‌شود. حتی اگر پیش‌دیابت به دیابت منتهی نشود، احتمالِ ابتلا به بیماری های قلبی، بیماری های کلیوی و دیگر عوارض جانبیِ قند خونِ بالا افزایش می‌یابد.

تغذیه چگونه بر سطح قند خون تأثیر می‌گذارد؟

عوامل پرشماری مانند ورزش کردن، استرس و بیماری بر میزانِ قند خون شما تأثیر می‌گذارند.
علاوه بر اینها، تغذیهٔ شما یکی از مؤثر‌ترین عوامل است.

از میان سه عنصر غذاییِ پرمصرف (کربوهیدرات، پروتئین و چربی)، کربوهیدرات‌ها بیشترین تأثیر را بر قند خون دارند. علت این امر آن است که کربوهیدرات‌ها در بدن به قند تجزیه می‌شوند و به جریان خون راه می‌یابند. فرقی نمی‌کند که خوراکی‌های فراوری‌شده (مانند چیپس و بیسکوئیت) منبع کربوهیدرات باشد یا غذا‌های سالم (مانند میوه و سبزی). همهٔ‌ کربوهیدرات‌ها به قند تبدیل می‌شوند. البته غذا‌های کامل (فراوری‌نشده) فیبر دارند. فیبر‌های طبیعی، برخلاف قند و نشاسته، سطح قند خون را افزایش نمی‌دهند؛
حتی ممکن است روند افزایش آن را کند کنند.

هنگامی که دیابتی‌ها غذایی با میزان بالایی از کربوهیدراتِ خالص می‌خورند، ممکن است قند خون‌شان یک‌باره افزایش یابد. برای کنترل قند خون پس از مصرف زیاد کربوهیدرات، به مقدار زیادی انسولین یا دارو‌های دیابت نیاز دارید. بدن مبتلایان به دیابت نوع ۱ نمی‌تواند انسولین تولید کند.
این افراد فارغ از اینکه چه می‌خورند، باید در طول روز چندین بار انسولین تزریق کنند.

میزان کربوهیدرات مجاز برای بیماران دیابتی :

رژیم غذایی کتوژنیک با کربوهیدرات بسیار کم

رژیم غذایی با کربوهیدرات بسیار پایین، عموما میزان کتوزیس (کتوز) نسبتا کم تا متوسطی ایجاد می‌کنند. کتوزیس حالتی است که بدن برای تأمین انرژی خود به‌جای استفاده از قند، از چربی و کتون‌ها (محصول تجزیهٔ اسید‌های چرب) استفاده می‌کند. در این حالت، میزان مصرف کربوهیدرات‌های خالص (مجموع کربوهیدرات و فیبر) در روز به کمتر از ۳۰ گرم (یا ۵۰ گرم) می‌رسد. این مقدار معادل است با ۱۰٪ از میزان کالری‌ِ یک رژیم غذایی با ارزش ۲۰۰۰ کالری. رژیم‌های غذایی با کربوهیدرات بسیار کم (رژیم کتوژنیک) حتی پیش از کشف انسولین در سال ۱۹۲۱ برای دیابتی‌ها تجویز می‌شد. پژوهش‌های پرشماری نشان می‌دهند محدود کردن مصرف کربوهیدرات به ۲۰ تا ۵۰ گرم در روز، سطح قند خون را به‌شدت کاهش می‌دهد. این رژیم همچنین کاهش وزن و سلامت قلب افراد دیابتی را افزایش می‌دهد.
علاوه بر این، بهبود این شرایط اغلب بسیار سریع رخ می‌دهد.

مثلا در پژوهشی که روی افراد دیابتیِ دارای اضافه‌وزن صورت گرفت، میزان کربوهیدراتِ مصرفی در ۲ هفته به ۲۱ گرم در روز محدود شد. در نتیجه، میزان کالری مصرفی و سطح قند خون بلافاصله کاهش و حساسیت به انسولین ۷۵٪ بهبود یافت. در پژوهش دیگری که ۳ ماه به‌طول انجامید، دو نوع رژیم غذایی کم کالری برای بیماران تجویز شد. گروهی رژیم غذاییِ کم‌چرب و گروه دیگر رژیم کم کربوهیدرات (کمتر از ۵۰ گرم کربوهیدرات در روز) را در پیش گرفتند. کاهش وزن در گروهی که رژیم کم‌کربوهیدرات داشت در مقایسه با گروه دیگر، ۲ برابر بود و نتیجهٔ آزمایش HbA1C آنها نیز به‌طور میانگین ۰٫۶٪ کاهش یافت. در واقع، به‌علت بهبود در کنترلِ قند خون در بسیاری از پژوهش‌ها، مصرف انسولین و دیگر دارو‌ها کم یا حتی قطع شد.


بیشتر بدانید : رژیم غذایی کاهش قند بدن


از سوی دیگر، پژوهش مختصر یک‌ساله‌ای روی چند مرد دارای اضافه‌وزن و مبتلا به پیش‌دیابت انجام شد. برای آنها رژیم مدیترانه ای با محدودیت مصرف ۳۰ گرم کربوهیدرات در روز تجویز شد. قند خون ناشتای این گروه به‌طور میانگین به ۹۰ میلی‌گرم در دسی‌لیتر (۵ میلی‌مول در لیتر) کاهش یافت که سطح بسیار مناسبی است. علاوه بر این، آنها به‌طور میانگین ۱۴٫۵ کیلوگرم کاهش وزن داشتند! همچنین تری‌گلسیرید، کلسترول و فشار خون آنها نیز کاهش چشمگیری داشت. نکتۀ مهم دیگر اینکه این افراد به‌علت کاهش قند خون و وزن، و سایر مخاطرات سلامت، دیگر در محدودهٔ سندرم متابولیک قرار نداشتند. با توجه به افزایش مصرف پروتئین در رژیم‌های کم‌کربوهیدرات، نگرانی‌هایی دربارۀ بروز مشکلات کلیوی وجود دارد. باوجود این، نتیجهٔ پژوهشی یک‌ساله نشان می‌دهد مصرف بسیار کمِ‌ کربوهیدرات خطر ابتلا به بیماری‌های کلیوی را افزایش نمی‌دهد.

رژیم غذایی با کربوهیدرات کم

بسیاری از رژیم‌های کم‌کربوهیدرات، میزان کربوهیدرات مصرفی را به ۵۰ تا ۱۰۰ گرم (۱۰ تا ۲۰٪ کالری موردنیاز) در روز محدود می‌کنند. پژوهش‌های اندکی دربارۀ تأثیر محدودیت مصرف کربوهیدرات بر افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ انجام گرفته است. همین پژوهش‌های اندک به نتایج چشمگیری انجامیده است. در یک پژوهش طولانی‌مدت روی افراد مبتلا به دیابت نوع ۱، میزان کربوهیدرات مصرفی به ۷۰ گرم در روز محدود شد. نتیجهٔ آزمایش HbA1C در این بیماران به‌طور میانگین از ۷٫۷٪ به ۶٫۴٪ کاهش یافت. علاوه بر این، سطح HbA1C آنها ۴ سال بدون تغییر باقی ماند! ۱٫۳٪ کاهش در HbA1C و تداوم چندین‌سالهٔ آن، به‌ویژه در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۱، تغییر پُراهمیتی است.

یکی از بزرگ‌ترین نگرانی‌های مبتلایان به دیابت نوع ۱، افت قند خون به میزان بسیار زیاد و خطرناک (هیپوگلیسمی) است. در یک پژوهش یک‌ساله با مشارکت بزرگ‌سالانِ‌ مبتلا به دیابت نوع ۱، مصرف کربوهیدرات به ۹۰ گرم در روز محدود شد. در نتیجه، تعداد دفعاتی که بیماران دچار افت شدید قند خون شدند ۸۲٪ کاهش یافت! محدود کردنِ مصرف کربوهیدرات برای مبتلایان به دیابت نوع ۲ نیز مفید است. در یک پژوهش مختصر به‌مدت ۵ هفته،‌ برای چند مرد مبتلا به دیابت نوع ۲ رژیمی غذایی با پروتئین و فیبر بالا تجویز شد. ۲۰٪ از کالری‌های موردنیاز در این رژیم نیز ازطریق مصرف کربوهیدرات تأمین می‌شد.
قند خون ناشتا در مشارکت‌کنندگان به‌طور میانگین ۲۹٪ کاهش یافت.

رژیم غذایی با کربوهیدرات متوسط

رژیم غذایی با میزان کربوهیدرات متوسط، روزانه ۱۱۰ تا ۱۵۰ گرم کربوهیدرات خالص، معادل ۲۰ تا ۳۵٪ از کالری موردنیاز شما را فراهم می‌کند. اندک تحقیقات صورت‌گرفته دربارۀ تأثیر این رژیم غذایی بر افراد دیابتی به نتایج مثبتی انجامیده است. در پژوهشی یک‌ساله، نوعی رژیم مدیترانه‌ای برای ۲۵۹ فردِ مبتلا به دیابت نوع ۲ تجویز شد. این رژیم غذایی ۳۵٪ از کالری روزانه را ازطریق کربوهیدرات تأمین می‌کرد.
در نتیجه، آزمایش HbA1C به‌طور میانگین از ۸٫۳٪ به ۶٫۳٪ کاهش یافت.

پیدا‌ کردن محدودهٔ مناسب برای مصرف کربوهیدرات

تحقیقات تأثیر محدود کردن کربوهیدراتِ مصرفی بر کاهش قند خون را تأیید می‌کنند. ازآنجاکه کربوهیدرات قند خون را بالا می‌برد، کاهش مصرف آن به هر میزان، در کنترل قند خون مؤثر است. مثلا اگر شما روزانه ۲۵۰ گرم کربوهیدرات مصرف می‌کنید،‌ با کاهش این میزان به ۱۵۰ گرم، قند خون شما پس از هر وعدۀ غذایی به شکل چشمگیری کاهش می‌یابد. به‌نظر می‌رسد کاهش شدید مصرف کربوهیدرات به ۲۰ تا ۵۰ گرم در روز شگفت‌انگیز‌ترین نتایج را در پی خواهد داشت. با این کار شاید دیگر به تزریق انسولین یا مصرف دیگر دارو‌های دیابت نیازی نداشته باشید.

متخصص تغذیه اصفهان | میزان کربوهیدرات مجاز برای بیماران دیابتی

غذا‌های پُر‌کربوهیدراتی که باید از آنها پرهیز کنید

بسیاری از غذا‌های خوشمزه، مغذی و کم‌کربوهیدرات سطح قند خون را اندکی بالا می‌برند.
در رژیم‌های غذاییِ کم‌کربوهیدرات می‌توان از مصرف مقادیر متوسط یا بسیار زیاد این غذا‌ها لذت برد.
باوجود این، باید از این غذاهای پُر‌کربوهیدرات پرهیز کنید:

  • نان‌، نان مافین، نان ساندویچ و دونات‌؛
  • پاستا، برنج، ذرت و دیگر غلات؛
  • سیب‌زمینی، سیب‌زمینی شیرین، سیب‌زمینی هندی و تارو؛
  • حبوباتی مانند نخود، لوبیا و عدس (به‌جز لوبیاسبز، نخود فرنگی و بادام زمینی)؛
  • شیر و ماست شیرین؛
  • اکثر میوه‌ها به‌جز انواع توت‌؛
  • کیک، کلوچه، رولت، بستنی و دیگر شیرینی‌ها؛
  • میان‌وعده‌هایی مانند چوب‌شور، چیپس و ذرت بوداده؛
  • آب‌میوه، نوشیدنی‌ گاز‌دار، چای شیرین و دیگر نوشیدنی‌های شیرین؛
  • آب‌جو.

درنظر داشته باشید که همهٔ این غذا‌ها نا‌سالم نیستند؛
مثلا میوه‌ها و حبوبات بسیار مغذی هستند.
باوجود این، اگر بخواهید با کاهش مصرف کربوهیدرات، سطح قند خون‌تان را مدیریت کنید، خوردن این غذا‌ها مناسب نیست.

آیا همیشه رژیم‌های غذایی کم‌کربوهیدرات بهترین گزینه برای دیابتی‌ها هستند؟

رژیم‌های کم‌کربوهیدرات همواره نشان داده‌اند که در کاهش قند خون و بهبود نشانه‌های سلامت در دیابتی‌ها مؤثرند. این در حالی است که برخی رژیم‌های با کربوهیدرات بالا‌تر نیز همین تأثیرات را دارند. مثلا برخی پژوهش‌ها نشان می‌دهند رژیم‌های گیاه‌خواری با چربی پایین می‌توانند تأثیر بهتری بر کنترل قند خون و سلامت عمومی بگذارند. در یک پژوهش ۱۲ هفته‌ای، تأثیر یک رژیم گیاه خواری مبتنی بر مصرف برنج قهوه ای بررسی شد. در این رژیم ۲۶۸ گرم کربوهیدرات (معادل با ۷۲٪ از کالری موردنیاز) در روز مصرف می‌شد. این رژیم در مقایسه با یک رژیم غذاییِ کم‌کربوهیدرات استاندارد برای دیابتی‌ها (با تأمین ۶۴٪ از کالری موردنیاز توسط کربوهیدرات‌ها)، تأثیر بیشتری بر کاهش سطح HbA1C داشت.

تحلیل چهار پژوهش دربارۀ رژیم غذایی افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ نتایج جالبی در پی داشت. این تحلیل نشان می‌دهد پیروی از رژیم ماکروبیوتیک با چربی پایین (شامل ۷۰٪ کربوهیدرات)، بهبود چشمگیری در میزان قند خون و دیگر نشانه‌های سلامت در پی‌ خواهد داشت. رژیم مدیترانه‌ای نیز تأثیرات مثبت مشابهی بر کنترل قند خون و سلامت افرادِ دیابتی دارد. باوجود این، باید توجه کرد این رژیم‌ها مستقیما با رژیم‌های غذاییِ کم‌کربوهیدرات مقایسه نشده‌اند. این رژیم‌ها با رژیم‌های استانداردِ کم‌چرب مقایسه شده‌اند. علاوه بر این، پژوهش‌های بیشتری باید دربارۀ این رژیم‌ها صورت گیرد.

چگونه میزان مصرف بهینهٔ کربوهیدرات را تعیین کنیم؟

تحقیقات نشان می‌دهد کاهشِ مصرفِ کربوهیدرات به هر میزان، به کنترل قند خون کمک کند.
باوجود این، میزانِ بهینه برای افرادِ مختلف متفاوت است.

در گذشته، انجمن دیابت آمریکا (ADA) به افراد دیابتی توصیه می‌کرد ۴۵٪ از کالریِ موردنیازشان را با مصرف کربوهیدرات تأمین کنند. امروزه این انجمن رویکردی ویژۀ هر فرد را ترویج می‌کند. در این رویکرد، میزان مصرفِ ایدئالِ کربوهیدرات براساس ترجیحات غذایی و اهداف متابولیک (سوخت و ساز) هر فرد تعیین می‌شود. مهم است میزان کربوهیدراتی را مصرف کنید که احساس می‌کنید برای شما بهترین است و با دیدی واقع‌بینانه می‌توانید این میزان را در بلندمدت رعایت کنید. به همین علت، تعیین بهترین رژیم غذایی برای شما نیازمند کمی آزمون و خطا است. برای تعیین رژیم ایدئال، قند خون خود را پیش از هر وعدهٔ غذایی و ۱ تا ۲ ساعت پس از آن اندازه‌گیری کنید. برای جلوگیری از آسیب دیدن رگ‌های خونی و اعصاب، بیشینهٔ قند خون شما نباید از ۱۳۹ میلی‌گرم در دسی‌لیتر (۸ میلی‌مول در لیتر) تجاوز کند؛
البته، برای اطمینان، بهتر است حد کمتری را درنظر بگیرید.

شاید مجبور شوید برای دستیابی به قند خون ایدئال خود، مصرف کربوهیدرات در هر وعدهٔ غذایی را به کمتر از ۱۰، ۱۵ یا ۲۵ گرم کاهش دهید. شاید هم متوجه شوید قند خون‌تان در زمان‌های خاصی از روز، بالاتر می‌رود. بنابراین شاید لازم باشد که در وعدۀ شام (در مقایسه با ناهار و صبحانه) کربوهیدرات کمتری مصرف کنید. به‌طور کلی، هرچه کربوهیدرات کمتری مصرف کنید، قند خون‌تان کمتر افزایش می‌یابد. بنابراین برای حفظ سلامت، به دارو‌های دیابت یا انسولین کمتری نیاز خواهید داشت. چنانچه دارو‌های دیابت یا انسولین مصرف می‌کنید، پیش از کاهشِ مصرف کربوهیدرات با پزشک خود مشورت کنید.
به این ترتیب، از مقدار مناسب دارو‌های مصرفی مطمئن خواهید شد.

سخن آخر

اگر دیابت دارید، کاهشِ مصرف کربوهیدرات می‌تواند برای شما مفید باشد. پژوهش‌های مختلفی نشان می‌دهند با محدود کردن مصرف کربوهیدرات به ۲۰ تا ۱۵۰ گرم (معادل ۵ تا ۳۵٪ کالری موردنیاز) در روز، قند خون بیشتر کنترل می‌شود.
این رژیم همچنین کاهش وزن و دیگر مؤلفه‌های سلامتی را بهبود می‌بخشد.

البته تواناییِ مصرف کربوهیدرات در برخی افراد بیشتر است.
با آزمایش قند خون و توجه به حال‌و‌هوایی که با رژیم‌های غذایی مختلف پیدا می‌کنید،
محدودهٔ بهینهٔ مخصوص خودتان را برای کنترل دیابت، سطح انرژی و کیفیت زندگی پیدا خواهید کرد.


دکتر رضا اطمینانی

متخصص تغذیه اصفهان

دکتر رضا اطمینانی با ارائه روش های اصولی در تغذیه و میزان و نحوه غذا خوردن افراد می تواند نقش مهمی در رسیدن افراد به سلامت جسمی و روحی داشته باشد .

جهت مشاهده پیج اینستاگرام دکتر رضا اطمینانی پزشک متخصص تغذیه و رژیم درمانی اصفهان کلیک کنید.


مطالب پیشنهادی :

علت لاغری و ریزش مو

رژیم غذایی مناسب افزایش قد

دختر شدن جنین با موثرترین موادغذایی

شیرین کردن قهوه بدون شکر

رژیم غذایی مناسب برای رفع دردکمر

اهمیت مصرف میوه‌‌ در رژیم غذایی

مصرف بیش از اندازهٔ میوه مضر است؟

علت نفخ معده چست ؟

میان وعده با کربوهیدرات کم

میان وعده با کربوهیدرات کم

میان وعده با کربوهیدرات کم

۱۴ میان وعده با کربوهیدرات کم اما مغذی و پرانرژی

میزان کربوهیدرات در رژیم غذایی بسیار مهم است. سلول‌های بدن برای انجام وظایف‌شان به مقادیری از کربوهیدرات نیاز دارند. اما مقدار زیاد کربوهیدرات باعث خستگی و نفخ می‌شود؛ پس نباید میزان دریافت کربوهیدرات‌تان را به پایین‌تر از توصیهٔ متخصصان برسانید. بااین‌حال، مصرف میان‌وعده‌های با کربوهیدرات کم به شما کمک می‌کند تا انرژی بدن‌تان را به‌خوبی تأمین کنید. همچنین با این کار می‌توانید درشت‌‌مغذی‌هایی مانند پروتئین ها و چربی‌ها را دریافت کرده و عضلات‌تان را حفظ کنید. برای آشنایی با ۱۴ میان وعده با کربوهیدرات کم با ادامهٔ این مطلب همراه شوید.

۱. تمشک

تمشک طعم ترش دارد؛ درنتیجه میزان قند آن نسبتا پایین است. تمشک محتوی مقدار مناسبی فیبر است که در ایجاد احساس سیری تأثیر دارد. تمشک سرشار از مواد شیمیایی گیاهی (فیتوکمیکال‌ها) است و می‌تواند از بدن فرد دربرابر برخی سرطان ها محافظت کند. هر وعده تمشک محتوی ۳۲ کالری انرژی، ۰ گرم چربی، ۷ گرم کربوهیدرات، ۱ میلی‌گرم سدیم، ۳ گرم قند، ۴ گرم فیبر و ۱ گرم‌ پروتئین است.

۲. کلم بروکلی

کلم بروکلی نسبت به اندازه‌اش کالری پایینی دارد. می‌توانید کلم بروکلی را با ماست یونانی یا به‌تنهایی به‌عنوان میان‌وعده مصرف کنید. در هر صورت، کلم بروکلی یک میان‌وعدهٔ سالم با کربوهیدرات پایین است. همچنین کلم بروکلی مقادیر قابل‌توجهی ویتامین A و ویتامین C، فولات و کلسیم در خود دارد. هر وعده کلم‌ بروکلی محتوی ۱۵ کالری انرژی، ۰ گرم چربی، ۳ گرم کربوهیدرات، ۱۵ میلی‌گرم سدیم، ۱ گرم قند، ۱ گرم فیبر و ۱ گرم‌ پروتئین است.

۳. ماست یونانی

ماست یونانی سرشار از پروتئین است و کربوهیدرات کمی دارد.
ماست یونانی می‌تواند بدون افزایش چشمگیر قند خون موجب احساس سیری در فرد شود. امروزه برخی از کارخانه‌های لبنی کشورمان اقدام به تولید این ماست مفید کرده‌اند. می‌توان ماست یونانی را به‌تنهایی یا با مقداری دارچین میل کرد تا خاصیت آنتی اکسیدانی آن افزایش یابد. هر وعده ماست یونانی محتوی ۱۴۶ کالری انرژی، ۱۱ گرم چربی (۱٫۵ گرم چربی اشباع‌شده)، ۸ گرم کربوهیدرات، ۵ میلی‌گرم سدیم، ۰ گرم قند، ۵ گرم فیبر و ۲۰ گرم‌ پروتئین است.

۴. آووکادو

مصرف آووکادو را این روزها بسیاری از متخصصان تغذیه توصیه می‌کنند.
این امر به‌خاطر فواید تغذیه‌ای چشمگیر آووکادو است. نصف آووکادو همراه با روغن زیتون، لیمو ترش و نمک دریا یک میان‌وعدهٔ مفید است که می‌توان آن را به‌آسانی در خانه تهیه کرد. آووکادو سرشار از فیبر و چربی‌های سالم است. میزان قند آووکادو بسیار پایین است؛ اما بافت خامه‌ای و چربی‌های مفید موجود در آن به شما کمک می‌کند تا بدون دریافت کربوهیدرات زیاد برای مدت نسبتا طولانی سیر بمانید. همچنین آووکادو به سلامت قلب و کنترل و کاهش وزن کمک می‌کند. هر وعده آووکادو محتوی ۱۱۴ کالری انرژی، ۱۱ گرم چربی (۱٫۵ گرم چربی‌های اشباع‌شده)، ۶ گرم کربوهیدرات، ۵ میلی‌گرم سدیم، ۰ گرم قند، ۵ گرم فیبر و ۱ گرم‌ پروتئین است.

متخصص تغذیه اصفهان | میان وعده با کربوهیدرات کم

۵. مافین تخم‌مرغ و سبزیجات

اگر به تخم مرغ آب‌پز علاقه‌ای ندارید، می‌توانید تخم‌مرغ را با سبزیجاتی مانند اسفناج و کنگر فرنگی مخلوط کنید و با آن یک مافین خوشمزه درست کنید. برای این کار تخم‌مرغ و سبزیجات را با هم ترکیب کنید و در قالب‌های مافین بریزید و در فر بپزید. هر وعده مافین تخم‌مرغ و سبزیجات محتوی ۷۸ کالری انرژی، ۴ گرم چربی (۱ گرم چربی‌های اشباع‌شده)، ۲ گرم کربوهیدرات، ۱۶۵ میلی‌گرم سدیم، ۰ گرم قند، ۱ گرم فیبر و ۹ گرم‌ پروتئین است.

۶. فلفل دلمه‌ای سبز

برخلاف فلفل دلمه ای قرمز که طعم شیرین دارد، فلفل دلمه‌ای سبز کربوهیدرات پایینی دارد.
هر وعده فلفل دلمه‌ای سبز محتوی ۴ گرم کربوهیدرات است. فلفل دلمه‌ای سبز را می‌توان به‌راحتی با مواد سالم دیگر ترکیب کرد و با آنها یک میان‌وعدهٔ سالم درست کرد. هر وعده فلفل دلمه‌ای سبز محتوی ۱۸ کالری انرژی، ۰ گرم چربی، ۴ گرم کربوهیدرات، ۳ میلی‌گرم سدیم، ۲ گرم قند، ۲ گرم فیبر و ۱ گرم‌ پروتئین است.

۷. هندوانه

هندوانه می‌تواند موجب احساس شادابی فرد شود.
شاید کمتر میان‌وعده‌ای را بتوان پیدا کرد که مانند هندوانه به تأمین آب بدن کمک کند. میزان لیکوپن در هندوانه چشمگیر است. لیکوپن یک آنتی‌اکسیدان قوی است که به سلامت قلب کمک می‌کند و در محافظت دربرابر پرتوهای مضر خورشید مؤثر است.‌ البته یادتان باشد که هندوانه نمی‌تواند جایگزین کرم ضد آفتاب شود. هر وعده هندوانه محتوی ۲۳ کالری انرژی، ۰ گرم چربی، ۶ گرم کربوهیدرات، ۱ میلی‌گرم سدیم، ۴ گرم قند، ۰ گرم فیبر و ۰ گرم‌ پروتئین است.

۸. میگو

میگو کالری و کربوهیدرات پایینی دارد؛
بنابراین گزینه‌ای خوب برای قرارگرفتن در فهرست میان وعده با کربوهیدرات کم است. میگو را می‌توان در فریزر نگهداری کرد و در مواقع موردنیاز به‌آسانی آن را طبخ کرد. بهتر است برای دوری از کربوهیدرات، میگو را با سس‌های شیرین نخورید‌. سس تند و گوآکاموله (یک سس با پایهٔ آووکادو) گزینه‌های خوبی برای همراهی با میگو هستند. هر وعده میگو محتوی ۷۲ کالری انرژی، ۰ گرم چربی، ۰ گرم کربوهیدرات، ۱۰۱ میلی‌گرم سدیم، ۰ گرم قند، ۰ گرم فیبر و ۱۷ گرم‌ پروتئین است.

۹.‌ تخمهٔ کدو

تخم کدو سرشار از پروتئین است.
تخمهٔ کدو را می‌توان به‌تنهایی یا با سالاد میل کرد. بهتر است هنگام خرید، انواع بدون نمک تخمهٔ کدو را انتخاب کنید. افزودن مقداری فلفل قرمز به تخمهٔ کدو می‌تواند به افزایش سوخت و ساز و لاغری کمک کند. هر وعده تخمه کدو محتوی ۱۵۰ کالری انرژی، ۱۱ گرم چربی (۲.۵ گرم‌ چربی‌های اشباع‌شده) ، ۳ گرم کربوهیدرات، ۰ میلی‌گرم سدیم، ۰ گرم قند، ۲ گرم فیبر و ۹ گرم‌ پروتئین است.

۱۰.‌ ماهی آزاد دریای شمال (سالمون)

ماهی سالمون سرشار از ویتامین های گروه B، پتاسیم و اسیدهای چرب امگا-۳ است که جای خالی آنها در رژیم غذایی بیشتر افراد احساس می‌شود. اسیدهای چرب امگا-۳ از نوع EPA و DHA در ماهی سالمون وجود دارند. براساس مطالعات، این اسیدهای چرب نقش بسزایی در سلامت قلب، سلامت مغز و چشم دارند. برای مزه‌دارکردن ماهی سالمون می‌توانید از سبزیجات و ادویه های مختلف استفاده بکنید‌. همچنین ترکیب ماهی سالمون با آووکادو می‌تواند یک میان‌وعدهٔ بسیار مغذی باشد. بسیاری از فواید این ماهی کم‌وبیش در سایر ماهی‌های چرب مانند قزل‌آلا نیز وجود دارد. هر وعده ماهی سالمون محتوی ۱۳۰ کالری انرژی، ۴ گرم چربی (۱ گرم چربی‌های اشباع‌شده)، ۰ گرم کربوهیدرات، ۲۶۰ میلی‌گرم سدیم، ۰ گرم قند، ۰ گرم فیبر و ۲۴ گرم‌ پروتئین است.

۱۱. پسته

پسته محتوی میزان چشمگیری پروتئین است.
پسته یک میان‌وعدهٔ ایدئال است که کربوهیدرات زیادی ندارد. پسته سرشار از چربی‌های سالم و پروتئین است. فیبر موجود در پسته به احساس سیری کمک می‌کند. نزدیک به ۹۰ درصد چربی‌های موجود در پسته از نوع اشباع‌نشده هستند. این چربی‌ها برای قلب مفیدند. هر وعده پسته محتوی ۱۵۹ کالری انرژی، ۱۳ گرم چربی (۲ گرم چربی‌های اشباع‌شده)، ۸ گرم کربوهیدرات، ۰ میلی‌گرم سدیم، ۲ گرم قند، ۳ گرم فیبر و ۶ گرم‌ پروتئین است.

۱۲. تخم‌مرغ آب‌پز

اگر به‌دنبال یک میان‌وعدهٔ سالم و ارزان هستید، تخم‌مرغ یکی از بهترین گزینه‌هاست.
تخم‌مرغ علاوه‌بر رفع گرسنگی می‌تواند در افزایش توان و تقویت عضلات، بهبود عملکرد مغز و سلامت چشم موثر باشد. هر وعده تخم‌مرغ آب‌پز محتوی ۷۸ کالری انرژی، ۵ گرم چربی (۱.۵ گرم چربی‌های اشباع‌شده)، ۱ گرم کربوهیدرات، ۶۲ میلی‌گرم سدیم، ۱ گرم قند، ۰ گرم فیبر و ۶ گرم‌ پروتئین است.

۱۳. خیار

بیشتر خیار از آب تشکیل شده است.
خیار به احساس سیری کمک می‌کند و موجب افزایش حجم غذای مصرفی بدون کالری چشمگیر می‌شود. بهتر است برای افزایش مواد مغذی دریافتی، خیار را با پوست بخورید. هر وعده خیار محتوی ۸ کالری انرژی، ۰ گرم چربی، ۲ گرم کربوهیدرات، ۱ میلی‌گرم سدیم، ۱ گرم قند، ۰ گرم فیبر و ۰ گرم‌ پروتئین است.

۱۴. زیتون

مصرف زیتون راهی مناسب برای دریافت چربی‌های سالم است؛ البته باید حواس‌تان به میزان مصرفی‌تان باشد، زیرا زیتون محتوی مقدار بالایی سدیم است و مصرف بیش‌ازحد آن مناسب نیست. هر وعده زیتون محتوی ۸۱ کالری انرژی، ۷ گرم چربی (۱ گرم چربی‌های اشباع‌شده)، ۶ گرم کربوهیدرات، ۷۳۵ میلی‌گرم سدیم، ۰ گرم قند، ۳ گرم فیبر و ۱ گرم‌ پروتئین است.


دکتر رضا اطمینانی

متخصص تغذیه اصفهان

دکتر رضا اطمینانی با ارائه روش های اصولی در تغذیه و میزان و نحوه غذا خوردن افراد می تواند نقش مهمی در رسیدن افراد به سلامت جسمی و روحی داشته باشد .

جهت مشاهده پیج اینستاگرام دکتر رضا اطمینانی پزشک متخصص تغذیه و رژیم درمانی اصفهان کلیک کنید.


مطالب پیشنهادی :

علت لاغری و ریزش مو

موادغذایی افزایش دهنده شیر مادر

رژیم غذایی مردان برای پسردار شدن

رژیم غذایی مناسب افزایش قد

دختر شدن جنین با موثرترین موادغذایی

رژیم غذایی کاهش قند بدن

شیرین کردن قهوه بدون شکر

منابع ویتامین b1

رژیم غذایی مناسب برای رفع دردکمر

گوشت سفید سالم‌تر از گوشت قرمز است ؟

اهمیت مصرف میوه‌‌ در رژیم غذایی

مصرف بیش از اندازهٔ میوه مضر است؟

علت نفخ معده چست ؟

علت نفخ معده چست ؟

علت نفخ معده چست ؟

علت نفخ معده چست ؟

علت نفخ معده چست ؟‌ اقرار بکنیم یا نه، همهٔ ما گاه‌وبیگاه گرفتار گاز معده می‌شویم. گاز معده به‌خاطر بلع هوا و تقسیم‌شدن غذا در سیستم گوارش به وجود می‌آید. این گاز یا همان نفخ شکم یا نفخ معده، معمولا منجر به آروغ زدن، احساس بادکردنِ شکم یا خارج شدن باد شکم می‌شود. اگر شما هم دچار نفخ معده و باد شکم فراوانی هستید، باید تغییراتی در رژیم غذایی خود بدهید. در این مقاله، ۱۰ غذایی را که موجب نفخ معده می‌شوند، معرفی کرده‌ایم.

گاز معده به‌خودی‌خود مشکلی ایجاد نمی‌کند. به‌طور میانگین، باد شکم هر فردی در طول روز ۱۴ بار خارج می‌شود. بعضی‌ها گاز بیشتری از بقیه دارند و همین باعث ناراحتی یا حتی شرمندگی‌شان هم می‌شود. اما به خاطر داشته باشید که بدن افراد مختلف، واکنش‌های متفاوتی به خوراکی‌ها دارند، بنابراین اگر تغییری در رژیم غذایی خود می‌دهید، از خوراکی‌هایی که بیشترین واکنش را به آن‌ها نشان می‌دهید و علت اصلی نفخ معده شما هستند،‌ پرهیز کنید.

۱. لوبیا

لوبیا،‌اولین علت نفخ معده است. وقتی پای خوراکی‌هایی به میان می‌آید که باعث گاز معده می‌شوند، لوبیا در صدر فهرست قرار می‌گیرد. لوبیا، پرالترین (Raffinose) فراوانی دارد. پرالترین قندی است که بدن به‌سختی آن را هضم می‌کند. پرالترین از رودهٔ کوچک به رودهٔ بزرگ می‌رود، که در آنجا باکتری‌ها آن را تقسیم کرده و هیدروژن، دی‌اکسید‌ کربن و گاز متان تولید می‌شود؛ این گاز متان که از طریق مقعد خارج می‌شود، همان باد شکم است. اگر می‌خواهید بدون پرهیز از لوبیا، گاز معده را کاهش بدهید، می‌توانید از محصولی به‌نام بینو (Beano) استفاده کنید. اگر بتوانید بینو را در داروخانه‌ها پیدا کنید،‌ نیازی به نسخهٔ پزشک ندارد. تحقیقات نشان داده‌اند که بینو در بعضی افراد برای کاهش گاز معده مفید است. از دارو که بگذریم، خیساندن لوبیا به‌مدت یک شب هم می‌تواند در کاهش گاز مؤثر باشد.

۲. محصولات لبنی

لاکتوز (Lactose) قندی است که در شیر و بیشتر محصولات لبنی، از جمله پنیر و بستنی یافت می‌شود. افرادی که آنزیم لاکتوز کافی تولید نمی‌کنند، در هضم لاکتوز مشکل دارند؛ به چنین شرایطی، ناتوانی در هضم لاکتوز (Lactose Intolerance) یا نارسایی لاکتاز می‌گویند. افزایش گاز، یکی از عوارض ناتوانیِ هضم لاکتوز است. اگر احتمال می‌دهید دچار این وضعیت هستید، می‌توانید از جایگزین‌های غیرلبنی، مانند محصولات شیر بادام یا شیر سویا استفاده کنید. راه دیگر هم اینکه پیش از خوردن خوراکی‌های حاوی لاکتوز، قرص لاکتاز مصرف کنید.

۳. غلات کامل

سومین غذایی که می‌تواند علت نفخ معده باشد‌، غلات کامل است. غلات کاملی مانند گندم و جو، حاوی فیبر، پرالترین و نشاسته هستند. باکتری همهٔ این‌ها را در رودهٔ بزرگ تقسیم می‌کند، که منجر به گاز معده می‌شود. برنج تنها غله‌ای است که باعث تولید گاز نمی‌شود.

متخصص تغذیه اصفهان | علت نفخ معده چست ؟

۴. سبزیجات

بعضی سبزیجات، مانند کلم بروکسل، کلم بروکلی، کلم، مارچوبه و گل کلم، گاز معده تولید می‌کنند. این سبزیجات هم مانند لوبیا حاوی پرالترین هستند. اما این‌ها خوراکی‌های بسیار سالمی محسوب می‌شوند، پس بهتر است پیش از پرهیز، با پزشک مشورت کنید.

۵. نوشیدنی‌های گازدار

نوشابه، سودا یا سایر نوشیدنی های گازدار هم می‌توانند مقدار زیادی به هوایی که می‌بلعید اضافه کنند. وقتی هوا وارد سیستم گوارش می‌شود، باید به طریقی خارج شود. همین است که باعث آروغ یا باد شکم می‌شود. اگر می‌خواهید گاز معده را کاهش بدهید، به‌جای نوشیدنی‌های گازدار، از آبمیوه، چای یا آب معمولی استفاده کنید.

۶. میوه‌ها

میوه‌هایی مانند سیب، هلو، گلابی و آلو، حاوی قند الکلی سوربیتول (Sorbitol) هستند، که بدن به‌سختی هضم می‌کند. خیلی از میوه‌ها حاوی فیبر حل‌شدنی (نوعی فیبر که در آب حل می‌شود) هم هستند. سوربیتول و فیبر حل‌شدنی، هر دو باید از رودهٔ بزرگ بگذرند؛ که در آنجا باکتری‌ها آن‌ها را تقسیم و هیدروژن، دی‌اکسید ‌کربن و گاز متان تولید می‌کنند.

۷. آب‌نبات

مکیدن آب‌نبات هم مانند نوشیدنی‌های گازدار، می‌تواند باعث بلع هوای اضافی بشود. خیلی از آب‌نبات‌ها از سوربیتول هم به‌عنوان شیرین‌کننده استفاده می‌کنند. این دو عامل می‌توانند باعث بیشتر شدن گاز معده بشوند.

۸. پیاز

پیاز حاوی شکری طبیعی به‌نام فروکتوز (Fructose) است. فروکتوز هم مانند سوربیتول و پرالترین، وقتی توسط باکتری‌ها در رودهٔ بزرگ تقسیم می‌شود، گاز تولید می‌کند.

۹. آدامس

شاید تعجب کنید که آدامس باعث گاز معده می‌شود، اما واقعیت این است که جویدن آدامس، باعث بلع هوای بیشتری می‌شود. هضم خیلی از آدامس‌های بدون قند و همین‌طور آدامس‌هایی که با قندهای الکلی، مانند سوربیتول، مانیتول (Mannitol) و زایلیتول (Xylitol) شیرین شده‌اند، دشوار است. اگر خیلی آروغ می‌زنید، احتمالا پزشک توصیه می‌کند برای کاهش گاز معده، دیگر آدامس نجوید.

۱۰. غذاهای فراوری‌شده

منظور از غذاهای فراوری‌شده، همان خوراکی‌های بسته‌بندی‌شده هستند؛ مانند نان‌ها، غلات و هله‌هوله‌ها.
این خوراکی‌ها حاوی مواد گوناگونی، از جمله فراکتوز و لاکتوز هستند. این ترکیب می‌تواند منجر به افزایش گاز معده بشود.


دکتر رضا اطمینانی

متخصص تغذیه اصفهان

دکتر رضا اطمینانی با ارائه روش های اصولی در تغذیه و میزان و نحوه غذا خوردن افراد می تواند نقش مهمی در رسیدن افراد به سلامت جسمی و روحی داشته باشد .

جهت مشاهده پیج اینستاگرام دکتر رضا اطمینانی پزشک متخصص تغذیه و رژیم درمانی اصفهان کلیک کنید.


مطالب پیشنهادی :

علت لاغری و ریزش مو

موادغذایی افزایش دهنده شیر مادر

رژیم غذایی مردان برای پسردار شدن

رژیم غذایی مناسب افزایش قد

دختر شدن جنین با موثرترین موادغذایی

رژیم غذایی کاهش قند بدن

شیرین کردن قهوه بدون شکر

منابع ویتامین b1

رژیم غذایی مناسب برای رفع دردکمر

گوشت سفید سالم‌تر از گوشت قرمز است ؟

اهمیت مصرف میوه‌‌ در رژیم غذایی

مصرف بیش از اندازهٔ میوه مضر است؟

رژیم غذایی برای افزایش پلاکت خون

رژیم غذایی برای افزایش پلاکت خون

رژیم غذایی برای افزایش پلاکت خون

پلاکت یکی از مهم‌ترین اجزای تشکیل‌دهنده خون است. وظیفه اصلی آن، لخته‌کردن خون و جلوگیری از خون‌ریزی است. یک انسان سالم در هر میکرولیتر خون بین ۱۵۰ تا ۴۰۰ هزار پلاکت دارد. اما برخی افراد به دلایل مختلف، دچار فقر پلاکت (Thrombocytopenia) هستند. پس باید به دنبال روش‌هایی برای افزایش پلاکت خون خود باشند. به همین جهت مقاله رژیم غذایی برای افزایش پلاکت خون را برای شما آماده کرده ایم. یکی از این روش‌ها، مصرف خوراکی‌های مؤثر در تولید و افزایش پلاکت خون و پرهیز از مصرفِ آن‌هایی است که باعث کاهش پلاکت خون می‌شوند. بنابراین برای افزایش پلاکت خون چه بخوریم و چه نخوریم؟ در ادامه به معرفی این دو دسته می‌پردازیم.

برای افزایش پلاکت خون چه بخوریم؟

برخی از مواد مغذی موجود در خوراکی‌ها یا مکمل‌‌هایشان برای افزایش پلاکت خون مفید هستند. این مواد در سه دسته کلی جای می‌گیرند:

  • فولات
  • ویتامین ‌‌B12،‌ ویتامین C، ویتامین D و ویتامین K
  • آهن

بهترین منابع فولات

لوبیا چشم‌بلبلی سرشار از فولات است.
فولات یکی از انواع ویتامین‌های گروه B است که در سلامت سلول‌های خون نقش مهمی ایفا می‌کند. این ماده معمولا به‌صورت فولیک اسید در خوراکی‌ها وجود دارد. بر اساس پژوهش‌های مرکز ملی سلامت آمریکا (NIH)، هر فرد بالغ روزانه به ۴۰۰ میکروگرم از این ماده مغذی نیاز دارد. این میزان برای زنان باردار بیشتر و ۶۰۰ میکروگرم است.

غذاهایی که سرشار از فولات هستند، عبارت‌اند از:

  • سبزیجات سبز و پهن‌‌برگ مانند اسفناج و کلم؛
  • جگر گاو؛
  • لوبیا چشم‌بلبلی؛
  • برنج؛
  • خمیرمایه (مخمرها)؛
  • غلات و حبوبات غنی‌شده و جایگزین‌های لبنی؛
  • مکمل‌های فولات.

توجه: گرچه مصرف خوراکی‌های طبیعی حاوی فولات منعی ندارد، نباید در مصرف مکمل‌های این ماده زیاده‌روی کرد، زیرا باعث اختلال در عملکرد ویتامین B12‌ می‌شود.

غذاهای سرشار از ویتامین B12

ویتامین B12 در ساختار گلبول‌های قرمز خون مهم است. کمبود این ماده معدنی می‌تواند به کاهش پلاکت خون منجر شود.

هر فرد بالغ بالای ۱۴ سال، روزانه به ۲٫۴ میکروگرم از این ویتامین نیاز دارد. زنان بادار یا شیرده به بیش از ۲٫۸ میکروگرم از آن نیازمند هستند.

این ویتامین در اغلب غذاهای حیوانی مانند گوشت و جگر گاو، تخم مرغ و انواع ماهی‌ها یافت می‌شود. لبنیات نیز سرشار از ویتامین B12 است، اما برخی تحقیقات نشان داده‌اند که شیر گاو تأثیری منفی بر تولید پلاکت خون دارد.

گیاه‌خواران برای دریافت این ویتامین می‌توانند غلات و حبوبات غنی‌شده، شیر سویا یا شیر بادام و یا مکمل‌های ویتامین B12 مصرف کنند.

خوراکی‌های دارای ویتامین C

ویتامین C‌ در تقویت سیستم ایمنی بدن نقش حیاتی دارد. این ویتامین در بهبود عملکرد پلاکت‌ها، جذب آهن و افزایش پلاکت خون مؤثر است.

بسیاری از میوه‌ها و سبزیجات ویتامین C‌ دارند، مانند:

  • کلم بروکلی؛
  • کلم‌پیچ؛
  • مرکبات مانند پرتقال و گریپ فروت؛
  • کیوی؛
  • توت فرنگی؛
  • فلفل دلمه ای سبز و قرمز؛

توجه: ازآنجاکه گرما باعث از بین رفتن این ویتامین می‌شود، بهتر است خوراکی‌هایی که این ویتامین را دارند، خام مصرف شوند.

غذاهای سرشار از ویتامین D

اهمیت ویتامین D در کارکرد صحیح استخوان‌ها، ماهیچه‌ها و دستگاه عصبی بدن است. بر اساس مطالعات انجمن حمایت از بیماران پلاکتی (PDSA)، این ویتامین در عملکرد مغز استخوان که وظیفه تولید سلول‌های خون را دارد، نقش مهمی ایفا می‌کند.

یکی از رایج‌ترین راه‌های تأمین ویتامین D، قرار گرفتن در معرض نور خورشید است. اما بسیاری از افراد به دلیل سبک زندگی یا سکونت در مناطق شمالی و سردسیر، از نور آفتاب محروم‌اند. مصرف غذاهای زیر می‌تواند راه‌حل مناسبی برای تأمین آن باشد:

  • زرده تخم‌مرغ؛
  • ماهی‌های چرب مانند سالمون، تن و خال‌مخالی (ماکارل)؛
  • روغن جگر ماهی؛
  • شیر و ماست غنی‌شده با این ویتامین.

گیاه‌خواران نیز با مصرف غذاهای زیر ویتامین مورد نیاز خود را دریافت می‌کنند:

  • غلات و حبوبات غنی‌شده؛
  • آب پرتقال‌ غنی‌شده؛
  • شیر سویا و ماست سویا؛
  • قارچ پرورش‌یافته با پرتو فرابنفش؛

مکمل‌های ویتامین D.اهمیت ویتامین D در کارکرد صحیح استخوان‌ها، ماهیچه‌ها و دستگاه عصبی بدن است. بر اساس مطالعات انجمن حمایت از بیماران پلاکتی (PDSA)، این ویتامین در عملکرد مغز استخوان که وظیفه تولید سلول‌های خون را دارد، نقش مهمی ایفا می‌کند.

یکی از رایج‌ترین راه‌های تأمین ویتامین D، قرار گرفتن در معرض نور خورشید است. اما بسیاری از افراد به دلیل سبک زندگی یا سکونت در مناطق شمالی و سردسیر، از نور آفتاب محروم‌اند. مصرف غذاهای زیر می‌تواند راه‌حل مناسبی برای تأمین آن باشد:

  • زرده تخم‌مرغ؛
  • ماهی‌های چرب مانند سالمون، تن و خال‌مخالی (ماکارل)؛
  • روغن جگر ماهی؛
  • شیر و ماست غنی‌شده با این ویتامین.

گیاه‌خواران نیز با مصرف غذاهای زیر ویتامین مورد نیاز خود را دریافت می‌کنند:

غلات و حبوبات غنی‌شده؛

آب پرتقال‌ غنی‌شده؛
شیر سویا و ماست سویا؛
قارچ پرورش‌یافته با پرتو فرابنفش؛
مکمل‌های ویتامین D.

خوراکی‌های دارای ویتامین K

ویتامین K برای انعقاد خون و سلامت استخوان ها مفید است. بر اساس پژوهش‌های PDSA، مصرف این ویتامین در ۲۷ درصد از افرادی که به فقر پلاکت مبتلا هستند، باعث افزایش پلاکت خون و بهبود خون‌ریزی شده است.

مردان و زنان ۱۹ سال به بالا، روزانه به ترتیب به ۱۲۰ و ۹۰ میکروگرم از این ویتامین نیاز دارند.

غذاهای زیر حاوی ویتامین K است:

نَتو، نوعی غذای سنتی ژاپنی که از سویای تخمیرشده تهیه می‌شود؛
سبزیجاتی مانند کلم‌برگ، برگ شلغم، اسفناج و کلم‌بروکلی؛
سویا و روغن آن؛
کدو حلوایی.

غذاهای سرشار از آهن

مقدار آهن موجود در خون، رابطه مستقیمی با کمیت و کیفیت گلبول‌های قرمز و پلاکت‌ها دارد. مطالعات انجام‌شده روی کودکان و نوجوانان کم‌خون، نشان می‌دهد که مصرف آهن در افزایش پلاکت خون مؤثر است.

آهن مورد نیاز بدن بسته به سن و جنس افراد متغیر است، برای مثال مردان بالای ۱۸ و زنان بالای ۵۰ سال، به ۸ میلی‌گرم آهن در روز نیاز دارند؛ درحالی‌که این مقدار برای زنان بین ۱۹ تا ۵۰ سال، ۱۸ میلی‌گرم و زنان باردار بیش از ۲۷ میلی‌گرم است.

برای تأمین‌ آهن بدن باید مصرف خوراکی‌های زیر را در برنامه غذایی قرار داد:

  • صدف؛
  • جگر گاو؛
  • غلات و حبوبات غنی‌شده؛
  • لوبیا سفید و قرمز؛
  • شکلات سیاه؛
  • عدس؛
  • پنیر سویا.

توجه: از‌آنجاکه آهن موجود در گیاهان، نرخ جذب پایینی دارد، بهتر است آن را با ویتامین C‌ مصرف کنید تا آهن بیشتری جذب شود. مصرف غذاهای کلسیم‌دار در کنار آهن باعث کاهش جذب آن می‌شود.

متخصص تغذیه اصفهان | رژیم غذایی برای افزایش پلاکت خون

مکمل‌های افزایش پلاکت خون

برخی از پژوهش‌ها حاکی از‌ آن است که مصرف مکمل‌هایی مانند کلروفیل، عصاره برگ پاپایا و ملاتونین در افزایش پلاکت خون تأثیر مثبت دارد.

۱. کلروفیل

کلروفیل (سبزینه) ماده‌ای است که به‌وفور در گیاهان یافت می‌شود. مصرف این ماده ممکن است باعث افزایش تولید پلاکت در بدن شود. هرچند، پژوهش‌های اندکی تاکنون در این زمینه صورت گرفته است.

مکمل‌های تولیدشده از نوعی جلبک سبز به نام کِلُرلا (Clorella) سرشار از کلروفیل است. براساس تحقیقات انجام‌شده، ۱۹ درصد از بیماران پلاکتی که این مکمل را مصرف کردند، پلاکت خون‌شان افزایش و خون‌ریزی نیز در ۳۳ درصد آنها کاهش یافت.‌ این مکمل به دو صورت قرص و پودر در بازار عرضه می‌شود.

۲. عصاره برگ پاپایا

در آزمایش‌های انجام‌گرفته روی موش‌ها، مصرف این عصاره به افزایش چشمگیر پلاکت خون منجر شد. اما تحقیقات بیشتری باید صورت گیرد تا تأثیر این ماده روی انسان ثابت شود.

قرص‌های حاوی عصاره برگ پاپایا در داروخانه‌ها به فروش می‌رسد.

۳. ملاتونین

ملاتونین یکی از هورمون‌های تولیدشده در بدن است که به تنظیم ساعت زیستی بدن کمک می‌کند. این هورمون در قالب‌های گوناگون در داروخانه‌ها موجود است.

مطالعات بر روی حیوانات نشان داده که این هورمون در افزایش پلاکت خون مفید است. هرچند در این زمینه هم باید تحقیقات بیشتری انجام شود.

برای افزایش پلاکت خون چه چیز‌های نباید بخوریم؟

مصرف برخی از غذاها،‌ نوشیدنی‌ها و دارو‌های خاص می‌تواند منجر به کاهش پلاکت خون شود، مانند:

  • نوشیدنی‌های الکلی؛
  • آسپارتام (نوعی شیرین‌کننده‌ مصنوعی)؛
  • آب ذغال‌اخته؛
  • کوینین موجود در نوشیدنی‌های نیروزا و لیمو تلخ.

آیا تغذیه مناسب می‌تواند راه قطعی افزایش پلاکت خون باشد؟

گرچه مصرف مواد مغذی که در این مقاله اشاره شد به افزایش پلاکت خون کمک می‌کند، اما باید توجه داشت که به‌تنهایی درمان قطعی فقر پلاکت خون نیست. در صورت ابتلا به این بیماری، مراجعه به پزشک ضروری است.

 


دکتر رضا اطمینانی

متخصص تغذیه اصفهان

دکتر رضا اطمینانی با ارائه روش های اصولی در تغذیه و میزان و نحوه غذا خوردن افراد می تواند نقش مهمی در رسیدن افراد به سلامت جسمی و روحی داشته باشد .

جهت مشاهده پیج اینستاگرام دکتر رضا اطمینانی پزشک متخصص تغذیه و رژیم درمانی اصفهان کلیک کنید.


مطالب پیشنهادی :

علت لاغری و ریزش مو

موادغذایی افزایش دهنده شیر مادر

رژیم غذایی مردان برای پسردار شدن

رژیم غذایی مناسب افزایش قد

دختر شدن جنین با موثرترین موادغذایی

رژیم غذایی کاهش قند بدن

شیرین کردن قهوه بدون شکر

منابع ویتامین b1

رژیم غذایی مناسب برای رفع دردکمر

گوشت سفید سالم‌تر از گوشت قرمز است ؟

اهمیت مصرف میوه‌‌ در رژیم غذایی

مصرف بیش از اندازهٔ میوه مضر است؟

مصرف بیش از اندازهٔ میوه مضر است؟

مصرف بیش از اندازهٔ میوه مضر است؟

آیا مصرف بیش از اندازهٔ میوه مضر است؟

در فواید تغذیه‌ای میوه برای سلامتی تردیدی نیست، اما آیا مصرف بیش از اندازهٔ آن مضر خواهد بود؟ پیش از هر چیز باید عنوان کرد که اساسا مصرف بیش از اندازهٔ میوهٔ کامل کار دشواری است. به این خاطر که میوه حاوی مقادیر زیادی از آب و فیبر است و پس از مصرف مقدار نسبتا کمی، سیر خواهید شد. حتی بعضی افراد با خوردن یک برش بزرگ میوه دیگر اشتهایی برای بیشتر خوردن نخواهند داشت.

طبق آمار منتشرشده، از هر ۱۰ آمریکایی گاهی تنها یک نفر میزان میوهٔ توصیه‌شده در طول روز را مصرف می‌کند. این آمار هم نشان از دشواری خوردن بیش از اندازهٔ میوه دارد. البته با وجود این مسائل، تحقیقاتی برای بررسی تأثیر مصرف بیش از اندازهٔ  صورت گرفته است که در ادامه نتایج برخی را ذکر خواهیم کرد.

در یکی از این تحقیقات، ده نفر به‌مدت دو هفته، ۲۰ میان‌وعدهٔ هشتاد گرمی از میوه مصرف کردند و پس از اتمام این بازهٔ زمانی، مشکلی از بابت سلامتی نداشتند. در تحقیق دیگری که کمی گسترده‌تر بود، ۱۷ نفر به‌مدت چند ماه همین میزان میوه را در طول روز مصرف کردند و برای آن‌ها هم مشکلی پیش نیامد.

نه‌تنها مشکلی نداشتند، بلکه بعضی از اشخاص حاضر در تحقیقات پس از پایان بازهٔ زمانی در نظر گرفته‌شده اوضاع بهتری از لحاظ سلامتی‌شان داشتند. با وجود اینکه تحقیقات انجام‌شده چندان گسترده نبوده‌اند، اما با استناد به نتایج آن‌ها تقریبا می‌توان با اطمینان گفت که مصرف بیش از اندازهٔ  تأثیر منفی‌ای برای سلامتی ندارد.

با وجود اینکه مصرف بیش از اندازهٔ میوه عملا کار دشواری است، بهتر است این نکته را به خاطر داشته باشید که صرف اکتفا به میوه رویکرد مناسبی نیست و علاوه بر آن، باید منابع غذایی مفید دیگری را هم در رژیم غذایی‌تان لحاظ کنید.

متخصص تغذیه اصفهان | مصرف بیش از اندازهٔ میوه مضر است؟


دکتر رضا اطمینانی

متخصص تغذیه اصفهان

دکتر رضا اطمینانی با ارائه روش های اصولی در تغذیه و میزان و نحوه غذا خوردن افراد می تواند نقش مهمی در رسیدن افراد به سلامت جسمی و روحی داشته باشد .

جهت مشاهده پیج اینستاگرام دکتر رضا اطمینانی پزشک متخصص تغذیه و رژیم درمانی اصفهان کلیک کنید.


مطالب پیشنهادی :

علت لاغری و ریزش مو

موادغذایی افزایش دهنده شیر مادر

رژیم غذایی مردان برای پسردار شدن

رژیم غذایی مناسب افزایش قد

دختر شدن جنین با موثرترین موادغذایی

رژیم غذایی کاهش قند بدن

شیرین کردن قهوه بدون شکر

منابع ویتامین b1

رژیم غذایی مناسب برای رفع دردکمر

گوشت سفید سالم‌تر از گوشت قرمز است ؟

اهمیت مصرف میوه‌‌ در رژیم غذایی

اهمیت مصرف میوه‌‌ در رژیم غذایی

اهمیت مصرف میوه‌‌ در رژیم غذایی

اهمیت مصرف میوه‌‌ در رژیم غذایی

کمتر رژیم غذایی سالمی را می‌توان سراغ گرفت که مصرف میوه، از اولویت‌های آن نباشد. استفاده از رژیم‌های غذاییِ سرشار از میوه‌جات، برای سلامتی بسیار مفید است و خطر ابتلا به بیماری‌های زیادی را کاهش می‌دهد. با وجود این، بعضی از افراد، به‌خاطر قند موجود در میوه، نسبت به مصرف بیش از اندازهٔ آن نگرانی‌هایی دارند و فکر می‌کنند ممکن است برای سلامتی‌شان مضر باشد. نگرانی این افراد باعث شد تا سؤال‌های تازه‌ای راه خود را به دنیای تغذیه باز کنند؛ سؤال‌هایی نظیر اینکه مصرف چه میزان میوه در روز برای سلامتی مفید است؟ یا اهمیت مصرف میوه‌‌ در رژیم غذایی چقدراست؟در این مقاله با هم نگاهی به نتایج آخرین تحقیقات انجام‌شده دربارهٔ این مسئله خواهیم داشت تا بتوانیم جوابی برای این سؤال‌ها پیدا کنیم. با ما همراه باشید.

اهمیت میوه‌‌ها از نظر مواد مغذی متعدد موجود در آن‌ها

مواد مغذی موجود در میوه‌ها، بسته به نوع آن‌ها متفاوت است، با وجود این، تمامی میوه‌ها، صرف نظر از نوع‌شان، حاوی مواد مغذی مهم برای سلامتی هستند و از این لحاظ، منابعی غنی به‌شمار می‌روند. به‌عنوان مثال، بیشتر میوه‌ها حاوی مقادیر زیادی از ویتامین‌های گروه‌های مختلف و مواد معدنی هستند. از آن جمله می‌توان به ویتامین C، پتاسیم و فولات (یا ویتامین B9 که در کارکرد سالم سیستم عصبی، خون و… نقش مهم دارد.) اشاره کرد.

دیگر مادهٔ مغذی مهم موجود در میوه‌ فیبر است که مزایای بسیاری دارد. مصرف فیبر می‌تواند باعث کاهش کلسترول شود. به‌علاوه با مصرف آن برای مدت طولانی‌تری احساس سیری خواهید کرد که به‌مرور زمان، کاهش وزن را به‌دنبال خواهد داشت. علاوه بر این‌ها میوه از منابع غنی آنتی‌اکسیدان‌ها هم به شمار می‌رود. آنتی‌اکسیدان‌ها به بدن برای دفاع در برابر رادیکال‌های آزاد (رادیکال آزاد به اتم، مولکول یا یونی گفته می‌شود که دارای الکترون جفت‌نشده باشد) کمک می‌کنند. این رادیکال‌های آزاد می‌توانند با انتقال مواد سمی به سلول‌ها و پاره کردن غشاء سلولی آسیب‌های مختلف و بعضا جبران‌ناپذیری برای بدن و سلامتی داشته باشند. جذب میزان مشخصی از آنتی‌اکسیدان‌ها در طول روز می‌تواند سبب به تعویق افتادن کهولت سن شود و خطر ابتلا به بعضی از بیماری‌ها را کاهش دهد.

هر نوع میوه حاوی مواد مغذی مشخصی است (بعضی منبع غنی فیبر هستند، بعضی منبع غنی آنتی‌اکسیدان و…)، به همین خاطر، استفاده از میوه‌های مختلف در رژیم غذایی، برای به حداکثر رساندن مزایای آن برای سلامتی حائز اهمیت است.

نقش و اهمیت مصرف میوه در کاهش وزن

همان‌طور که عنوان شد، میوه‌ها سرشار از مواد مغذی هستند. در کنار این مسئله، کالری موجود در آن هم نسبتا کم است. این دو ویژگی، میوه را به انتخابی ایده‌آل برای کسانی تبدیل می‌کند که قصد کاهش وزن دارند. به‌علاوه، میوه‌‌ها حاوی مقادیر زیادی از فیبر و آب هستند که باعث طولانی‌تر شدن احساس سیری می‌شوند. درواقع مصرف زیاد میوه ایرادی ندارد و تا جایی که اشتها داشته باشید، می‌توانید میوه بخورید، چراکه کالری کمی دارد. نتایج تحقیقات متعددی در این باره حاکی از آن بوده است که میزان کالری اندک موجود در میوه‌ها، به‌مرور زمان نقش مهمی در کاهش وزن خواهد داشت.

سیب و مرکباتی مثل پرتغال و گریپ‌فروت، در مقایسه با سایر انواع میوه‌ها، تأثیر بیشتری در طولانی‌تر شدن احساس سیری دارند. بهترین نتیجه زمانی حاصل می‌شود که میوه را، همان‌طور که هست، یعنی کامل و تازه مصرف کنید. این در حالی است که گرفتن آب میوهٔ تازه یا تهیهٔ پوره از آن، تأثیر مصرف میوهٔ کامل را نخواهد داشت. نتایج تحقیقات انجام‌شده حاکی از آن است که مصرف بیش از اندازهٔ آبِ میوهٔ تازه، باعث افزایش جذب کالری می‌شود و به‌دنبال آن، خطر ابتلا به بعضی بیماری‌ها و چاقی بیشتر می‌شود. با این تفاسیر بهتر است تا حد امکان میوه را به‌صورت کامل و همان‌طور که هست مصرف کنید و از گرفتن آب آن خودداری کنید.

تأثیر مصرف میوه در کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های مختلف

نتایج تحقیقات متعددی حاکی از آن بوده است که استفاده از رژیم‌های غذایی سرشار از میوه و سبزیجات، خطر ابتلا به بسیاری از بیماری‌های خطرناکی چون سرطان، دیابت و نارسایی‌های قلبی را کاهش می‌دهد. روال بیشتر تحقیقات به این صورت بوده است که تأثیر میوه و سبزیجات بر سلامتی را در کنار هم بررسی می‌کنند.
با وجود این، تحقیقاتی هم هستند که صرفا مرتبط با فواید تغذیه‌ای میوه‌ها هستند.
در ادامه نتایج حاصل از برخی از آن‌ها را ذکر خواهیم کرد.

طبق نتایج حاصل‌ از بازبینی ۹ مورد از تحقیقات یادشده، مصرف یک میان‌وعدهٔ اضافی متشکل از میوه‌، خطر ابتلا به نارسایی‌های قلبی را تا ۷٪ کاهش می‌دهد. نتایج مطالعات دیگری حاکی از آن بوده است که مصرف میوه‌هایی نظیر انگور، سیب و بلوبری، خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را کاهش می‌دهد. مصرف مرکباتی مثل پرتغال و گریپ‌فروت، میزان سیترات موجود در ادرار را بیشتر می‌کند و به‌دنبال آن، خطر شکل‌گیری سنگ کلیه کمتر می‌شود. افزایش مصرف میوه، به‌طور کلی باعث کاهش فشار خون و استرس اکسایشی می‌شود. استرس اکسایشی زمانی زیاد می‌شود که تعادل بین تولید رادیکال‌های آزاد و دفاع آنتی‌اکسیدانی بدن از بین می‌رود. این مسئله باعث ضعیف شدن دستگاه ایمنی بدن می‌شود و مصرف میوه، می‌تواند تا حدود زیادی از آن پیشگیری کند. بیمارانی که از دیابت رنج می‌برند، با مصرف میوه و سبزیجات قادر به کنترلِ مؤثرترِ میزان قند خون‌شان خواهند بود.

آیا مصرف میوه برای مبتلایان به دیابت خطرساز خواهد بود؟

بیشتر رژیم‌های غذایی تجویزی یا توصیه‌شده برای مبتلایان به دیابت، حاوی مقادیر زیادی از میوه و سبزیجات است که بهتر است طی روند روزانه مصرف شود. در دستورالعمل‌های کنونی مرتبط با سلامت و تغذیه توصیه شده است که مبتلایان به دیابت، روزانه ۲-۴ بار، میوه مصرف کنند.
این میزان معادل مقدار توصیه‌شده برای مردم عادی است.

با وجود این، بعضی از افراد مصرف میوه را محدود می‌کنند، چراکه نگران قند موجود در آن هستند. این در حالی است که نتایج تحقیقات انجام‌شده حاکی از آن است که مصرف میوهٔ کامل (بدون گرفتن آب یا تهیهٔ پوره)، تأثیر ناچیزی بر افزایش سطح قند خون دارد. علاوه بر این، میوه از منابع غنی فیبر به‌شمار می‌رود؛ به این معنا که با مصرف آن روند جذب و هضم شکر با سرعت کمتری صورت می‌پذیرد و کنترل سطح قند خون، با سهولت و تأثیر بیشتری انجام می‌گیرد. فیبر موجود در میوه‌ها همچنین باعث کاهش مقاومت بدن در برابر انسولین می‌شود و می‌تواند خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را کاهش بدهد. علاوه بر این، میوه‌ها به‌عنوان یکی از منابع غنی پلی‌فنول هم شناخته می‌شوند؛ پلی‌فنول، به‌واسطهٔ نقش آنتی‌اکسیدانی‌ای که ایفا می‌کند، مزایای مختلفی نظیر بهبود کنترل سطح قند خون دارد.

مزیت دیگر مصرف میوه و سبزیجات، کاهش استرس اکسایشی و التهاب مبتلایان به دیابت است.

البته نباید فراموش کرد که میوه‌ها، بسته به انواع مختلف‌شان، از لحاظ مواد مغذی و میزان قند متفاوت از یکدیگر هستند. بعضی از میوه‌ها باعث افزایش میزان قند خون می‌شوند و توصیه می‌شود مبتلایان به دیابت، پس از مصرف میوه‌های مختلف میزان قند خون‌شان را بررسی کنند و با اطلاعات حاصل‌شده از این بررسی‌ها، مصرف میوه‌هایی را که باعث افزایش قند خون می‌شوند محدود کنند.

متخصص تغذیه اصفهان | اهمیت مصرف میوه‌‌ در رژیم غذایی

توصیه‌هایی برای افرادی که رژیم غذایی کم‌کربوهیدرات دارند

بعضی از کسانی که رژیم غذایی کم‌کربوهیدرات دارند، روزانه بین ۱۰۰-۱۵۰ گرم کربوهیدرات مصرف می‌کنند. بعضی دیگر، برای بهره گرفتن از حالت سوخت‌وساز کتوز، مصرف روزانهٔ کربوهیدرات را به کمتر از ۵۰ گرم در روز محدود می‌کنند. رژیم غذایی دستهٔ دوم رژیم کتوژنیک نام دارد. چگونگی مصرف میوه برای این دو گروه از افراد متفاوت از یکدیگر است. هر برش نه‌چندان بزرگ از میوه، حاوی ۱۵-۳۰ گرم کربوهیدرات است. اگر رژیم غذایی کم‌کربوهیدرات داشته باشید، مصرف روزانهٔ شما کاملا وابسته به محدودیتی خواهد بود که از لحاظ جذب کربوهیدرات در نظر گرفته‌اید. اگر هم رژیم کتوژنیک را دنبال می‌کنید، دست‌تان برای قرار دادن میوه در برنامهٔ غذایی روزانه چندان باز نخواهد بود.

البته نباید به اشتباه افتاد و تصور کرد رژیم کتوژنیک برای سلامتی مضر است. نه تنها این مسئله صحت ندارد، بلکه رژیم کتوژنیک باعث کاهش وزن می‌شود و خطر ابتلا به برخی بیماری‌ها را هم کاهش می‌دهد. میوه‌هایی نظیر تمشک، بلوبری و توت‌فرنگی، مقادیر بسیار اندکی از کربوهیدرات دارند و برای این اشخاص انتخاب‌های مناسبی خواهند بود. میوه‌ها به‌طور کلی بسیار مغذی و مفید هستند، اما هیچ مادهٔ مغذی‌ای در آن‌ها وجود ندارد که امکان یافتن آن در خوراکی‌های دیگری نظیر سبزیجات وجود نداشته باشد. بنابراین می‌توان در رژیم غذایی به‌دنبال جایگزینی برای میوه بود. اگر رژیم کتوژنیک دارید، تا حد امکان از مصرف میوه خودداری کنید و مواد مغذی لازم را از منابع دیگر تأمین کنید.

میزان ایده‌آل مصرف روزانهٔ میوه

اگر رژیم غذایی‌تان سالم و متشکل از منابع غذایی مفید مختلف باشد،
دیگر مصرف بیش از اندازه یا کمتر خوردن میوه چندان حائز اهمیت نخواهد بود.
با وجود این، همانند هر خوراکی دیگری، حالت ایده‌آل، مصرفِ به‌اندازهٔ آن است.
طبق توصیه‌های متخصص‌های تغذیه، بهتر است میزان میوه و سبزیجات مصرفی در طول روز، حداقل به چهارصد گرم یا سه میان‌وعدهٔ هشتاد گرمی برسد.

میان‌وعدهٔ هشتاد گرمی تقریبا میوه‌ای به اندازهٔ توپ تنیس خواهد بود.
اگر هم بتوان میوه یا سبزی را در فنجان قرار داد، این میان‌وعده معادل با یک فنجان خواهد بود.

این توصیه ریشه در این حقیقت دارد که مصرف پنج میان‌وعده به‌طور روزانه می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌هایی چون نارسایی قلبی، سکتهٔ مغزی و سرطان را کاهش بدهد. طی مطالعات صورت‌گرفته بر روی شانزده تحقیق انجام‌شده در این رابطه، مصرف میوه، بیش از میزان توصیه‌شده، مزیت بخصوص دیگری برای سلامتی نخواهد داشت. البته مطالعات دیگری هم روی ۹۵ تحقیق علمی صورت گرفت و طبق نتایج حاصل‌ از آن، پایین‌ترین خطر ابتلا به بیماری برای کسانی بود که روزانه معادل هشتصد گرم میوه، یا ده میان‌وعده مصرف می‌کردند. البته در نظر داشته باشید که در این مطالعات و تحقیقات، تأثیر میوه و سبزیجات در کنار هم مورد بررسی قرار گرفته‌اند. به این معنا که مصرف روزانهٔ ۲ تا ۵ میان‌وعده از میوه برای بهره بردن از مزایای آن کافی است.

توصیه‌های عنوان‌شده توسط سازمان‌های مختلف، اندکی با هم متفاوت هستند؛
با وجود این بر نتایج تحقیقات علمی صحه می‌گذارند.
به‌عنوان مثال، وزارت کشاورزی آمریکا، مصرف روزانهٔ دو میان‌وعده از میوه را توصیه کرده است.
در سوی دیگر، میزان توصیه‌شده توسط انجمن قلب آمریکا، ۴-۵ میان‌وعده است.

جمع‌بندی اهمیت مصرف میوه‌‌ در رژیم غذایی

خوردن میوهٔ کامل، بدون گرفتن آب یا تهیهٔ پوره از آن، حالت ایده‌آل مصرف آن است و خطر ابتلا به بیماری‌های متعددی را کمتر می‌کند. میزان مصرفی روزانهٔ شما محدودیتی ندارد و بسته به تمایل خودتان تعیین می‌شود؛ مگر آنکه رژیم غذایی بخصوصی مثل رژیم کتوژنیک داشته باشید که درباره‌اش توضیحاتی داده شد. طبق توصیهٔ محققان و متخصص‌های تغذیه، میزان مصرفی توصیه‌شده در طول روز ۲ تا ۵ میان‌وعدهٔ هشتاد گرمی است. با وجود این، همان‌طور که در مطالب بالا خواندید، مصرف بیش از اندازهٔ آن هم تهدیدی برای سلامتی به‌شمار نمی‌رود.


دکتر رضا اطمینانی

متخصص تغذیه اصفهان

دکتر رضا اطمینانی با ارائه روش های اصولی در تغذیه و میزان و نحوه غذا خوردن افراد می تواند نقش مهمی در رسیدن افراد به سلامت جسمی و روحی داشته باشد .

جهت مشاهده پیج اینستاگرام دکتر رضا اطمینانی پزشک متخصص تغذیه و رژیم درمانی اصفهان کلیک کنید.


مطالب پیشنهادی :

علت لاغری و ریزش مو

موادغذایی افزایش دهنده شیر مادر

رژیم غذایی مردان برای پسردار شدن

رژیم غذایی مناسب افزایش قد

شیر خشک در‌ محصولات غذایی بزرگسالان

دختر شدن جنین با موثرترین موادغذایی

رژیم غذایی کاهش قند بدن

شیرین کردن قهوه بدون شکر

برنامه سه روزه برای کاهش قند بدن

رژیم غذایی برای لاغری شکم و پهلو

علائم کمبود ویتامین b1

منابع ویتامین b1

رژیم غذایی مناسب برای رفع دردکمر

گوشت سفید سالم‌تر از گوشت قرمز است ؟

گوشت سفید سالم‌تر از گوشت قرمز است ؟

گوشت سفید سالم‌تر از گوشت قرمز است ؟

آیا گوشت سفید سالم‌تر از گوشت قرمز است ؟

باور عمومی بر این است که گوشت سفید، مانند گوشت مرغ، برای سطح کلسترول خون، بهتر از گوشت قرمز، مانند گوشت گوساله و گوسفند است؛ اما تحقیق جدیدی این باور قدیمی را به چالش کشیده است. این مطالعهٔ جدید اخبار بدی برای گوشت‌خوارانی دارد که رژیم غذایی خود را برمبنای این باور شکل داده‌اند. محققان متوجه شده‌اند که گوشت سفید درست به‌اندازهٔ گوشت قرمز برای سطح کلسترول خون مضر است. برای اینکه بیشتر دربارهٔ نتایج این تحقیق جدید بدانید، این مقاله را تا انتها مطالعه کنید.
عقیدهٔ عمومی که به آن اشاره شد، بر اساس چندین مطالعهٔ مشاهده‌ای شکل گرفته مبنی بر اینکه بین مصرف گوشت قرمز، و بالا رفتن ریسک ابتلا به بیماری های قلبی عروقی، رابطه‌ای وجود دارد، اما تحقیق جدید این عقیدهٔ عمومی را که گوشت سفید سالم‌تر از گوشت قرمز است ، رد می‌کند.

نویسنده‌های این تحقیق جدید معتقدند که این رابطهٔ بین گوشت سفید و کلسترول، آن‌طور که باید، به‌صورت تخصصی بررسی نشده است. بنابراین گروهی از محققان، به سرپرستیِ دکتر رونالد کراس (Ronald Krauss)، دانشمند ارشد و مدیر گروه تحقیقات تصلب شرایین (Atherosclerosis Research) در مؤسسهٔ تحقیقاتی بیمارستان کودکان اوکلند در کالیفرنیا، شروع به تحقیق مفصل‌تر دربارهٔ این رابطه کردند. دکتر کراس و همکارانش، تفاوت تأثیر مصرف گوشت بر سطح لیپیدها و لیپوپروتئین‌ها، و این را که چگونه باعث می‌شود رسوب چربی در عروق خونی تشکیل شوند، بررسی کردند. آن‌ها یافته‌های تحقیقی خود را در مجلهٔ تغذیهٔ بالینی آمریکا (American Journal of Clinical Nutrition) هم منتشر کرده‌اند که برای همه قابل دسترس است.

در ادامه، بخش‌هایی از نتیجهٔ تحقیقات این گروه را ارائه می‌کنیم.

مقایسهٔ مصرف مواد گوشتی و غیرگوشتی

محققان مردان و زنان سالم را بر اساس مقدار مصرف مداوم اسیدهای چرب اشباع‌شده، به دو گروه تقسیم کردند، گروه اول کسانی که زیاد مصرف می‌کردند، و گروه دوم هم کسانی که مصرف کمی داشتند. در این دو گروه هم، شرکت‌کننده‌ها را به‌طور تصادفی به سه دسته تقسیم کرده و به آن‌ها رژیم پروتئین غیرگوشتی، گوشت قرمز و گوشت سفید دادند. افراد هر گروه، که همگی بین سنین ۲۱ تا ۶۵ سال بوده و شاخص تودهٔ بدنی‌شان هم بین ۲۰ تا ۳۵ بود، به‌مدت ۴ هفته رژیم اختصاصی خود را دنبال کردند. پس از طی این دوره، محققان کلسترول لیپوپروتئین کم‌چگالی (LDL) یا همان کلسترول بد، سطح آپولیپوپروتئین (Apolipoprotein B)، ذرات LDL کوچک و متوسط، و همین‌طور کلسترول لیپوپروتئین پرچگالی (HDL) یا کلسترول خوبِ آن‌ها را اندازه‌گیری کردند.

گوشت‌های سفید و قرمز تأثیر یکسانی دارند

این مطالعه نشان داد که پرهیز از خوردن همه نوع گوشت، خیلی بیشتر از انتظار پیشین محققان، کلسترول خون را کاهش می‌دهد. مصرف گوشت قرمز و سفید، سطح کلسترول خون را بیش از مصرف پروتئین های گیاهی افزایش می‌دهد. محققان معتقدند این امر به‌خاطر افزایش ذرات بزرگ LDL است. در ضمن معلوم شد بالا رفتن سطح کلسترول، به این بستگی ندارد که رژیم‌های غذایی مربوطه چربی اشباع‌شدهٔ فراوانی دارند یا نه.

دکتر کراس می‌گوید: «وقتی این تحقیق را آغاز کردیم، انتظار داشتیم گوشت قرمز سوءتأثیر بیشتری نسبت به گوشت سفید، بر سطح کلسترول خون داشته باشد، اما از اینکه چنین نتیجه‌ای به دست نیامد، متعجب شدیم؛ اگر سطح چربی اشباع‌شده یکسان باشد، تأثیرات این دو نوع گوشت بر کلسترول خون هم یکسان خواهد بود. دکتر کراس اضافه می‌کند که منابع غیرگوشتیِ پروتئین، مانند سبزیجات و لبنیات، بیشترین تأثیر مثبت را بر سطح کلسترول دارند. اما بر این نکته هم تأکید می‌کند که گوشت گاو تغذیه‌شده با علف، ماهی، یا گوشت‌های فرآوری‌شده، در این مطالعه لحاظ نشده‌اند.

این یافته‌ها با توصیه‌هایی هم‌راستا هستند که رژیم‌های حاوی مقادیر فراوان غذاهای مبتنی بر گیاهان را ترویج می‌دهند، اما طبق تأثیرات لیپیدها و لیپوپروتئین‌ها، شواهدی ارائه نمی‌دهند که گوشت سفید را به‌خاطر کاهش ریسک ابتلا به بیماری های قلبی عروقی بر گوشت قرمز ارجح بداند. این مطالعه برای نخستین بار نشان می‌دهد که هر دو دستهٔ پروتئین‌های گوشتی منجر به LDL بیشتری نسبت به پروتئین‌های گیاهی می‌شوند.

شما در رژیم غذایی خود بیشتر از چه گوشتی استفاده می‌کنید؟ آیا شما هم رژیم غذایی خود را برمبنای این باور تنظیم کرده‌اید که گوشت سفید بهتر از گوشت قرمز است؟

 


دکتر رضا اطمینانی

متخصص تغذیه اصفهان

دکتر رضا اطمینانی با ارائه روش های اصولی در تغذیه و میزان و نحوه غذا خوردن افراد می تواند نقش مهمی در رسیدن افراد به سلامت جسمی و روحی داشته باشد .

جهت مشاهده پیج اینستاگرام دکتر رضا اطمینانی پزشک متخصص تغذیه و رژیم درمانی اصفهان کلیک کنید.


مطالب پیشنهادی :

علت لاغری و ریزش مو

موادغذایی افزایش دهنده شیر مادر

رژیم غذایی مردان برای پسردار شدن

رژیم غذایی مناسب افزایش قد

شیر خشک در‌ محصولات غذایی بزرگسالان

دختر شدن جنین با موثرترین موادغذایی

رژیم غذایی کاهش قند بدن

شیرین کردن قهوه بدون شکر

برنامه سه روزه برای کاهش قند بدن

رژیم غذایی برای لاغری شکم و پهلو

علائم کمبود ویتامین b1

منابع ویتامین b1

رژیم غذایی مناسب برای رفع دردکمر

علائم کمبود ویتامین b1

علائم کمبود ویتامین b1

علائم کمبود ویتامین b1

ویتامین b1 که با نام تیامین هم شناخته می‌شود، یکی از هشت ویتامین گروه b است و در فعل‌وانفعالات بسیاری از قسمت‌های بدن نقش مهم و اساسی دارد. ویتامین b1 غذای جذب‌شده در بدن را به انرژی تبدیل می‌کند و تقریبا تمامی سلول‌های بدن برای داشتن کارکرد مؤثر از آن تغذیه می‌کنند. این ویتامین به‌طور طبیعی در بدن تولید نمی‌شود، به همین خاطر باید با مصرف خوراکی‌هایی چون گوشت قرمز، آجیل و غلات کامل که از جمله منابع غنی ویتامین b1 هستند، نسبت به جذب میزان کافی از آن اقدام کرد. در این مقاله یازده مورد از علائم کمبود ویتامین b1 را معرفی خواهیم کرد

کمبود ویتامین b1 بیشتر در میان مردم کشورهای جهان‌سومی و فقیرتر مشاهده می‌شود. اما صرف نظر از این مسئله، عواملی هستند که می‌توانند در کارکرد معمول بدن برای جذب این ویتامین اختلال ایجاد کنند؛ از آن جمله می‌توان به مصرف مداوم نوشیدنی‌های الکلی، کهولت سن، اچ آی وی/ایدز، دیابت و دیالیز اشاره کرد. بسیاری از افراد متوجه کمبود این ویتامین در بدن‌شان نمی‌شوند و به‌خاطر نداشتن آگاهی از این اختلال، اقدامی برای برطرف کردن آن نمی‌کنند. این مسئله ریشه در علائم و نشانه‌های کمبود ویتامین b1 در بدن دارد که تاحدودی نامحسوس‌اند و بعضا با نشانه‌های اختلالات دیگر اشتباه گرفته می‌شوند.

متخصص تغذیه اصفهان | علائم کمبود ویتامین b1

علائم کمبود ویتامین b1 در بدن

۱. از دست دادن اشتها

یکی از علائم اولیه و رایج کمبود ویتامین b1 بی اشتهایی است. به باور محققان یکی از وظایف مهم ویتامین b1 تنظیم احساسات مربوط به سیری و گرسنگی است. مرکز احساس سیری در غدهٔ هیپوتالاموس مغز (این غده به‌طور کلی مرکز اعمال غریزی‌ای چون سیری، گرسنگی، تشنگی و … است) قرار دارد و ویتامین b1 باعث کارکرد درست آن می‌شود. در سوی دیگر اما، کمبود ویتامین b1 بدن باعث مختل شدن کارکرد معمول این قسمت از مغز می‌شود.
برای نمونه ممکن است بدون اینکه چیزی خورده باشید، احساس سیری کنید.

آزمایش ۱۶ روزه‌ای در این رابطه بر روی موش‌های آزمایشگاهی انجام گرفت. و در طول این مدت، خوراکی به این موش‌ها داده می‌شد که ویتامین b1 کافی نداشت. نتیجه آن شد که خوراک مصرفی موش‌ها به‌طور چشمگیری کاهش یافت و پس از گذشت ۲۲ روز، خوراک مصرفی‌شان نسبت به روز اول بین ۶۹ تا ۷۴ درصد کاهش پیدا کرده بود. قرار دادن دوبارهٔ میزان کافی ویتامین b1 در خوراک موش‌ها باعث شد تا به حالت عادی‌شان برگردند.

۲. خستگی

این نشانه ممکن است به‌مرور یا ‌به‌طور ناگهانی بروز پیدا کند. شدت خستگی برای هر شخص، بسته به میزان کمبود ویتامین b1 متفاوت خواهد بود. (از کاهش جزئی انرژی گرفته تا خستگی مفرط). تشخیص علت اصلی خستگی کار چندان ساده‌ای نیست، چراکه اختلالات متعددی منجر به آن می‌شوند. همین مسئله باعث شده است تا بسیاری به این نکته پی نبرند که علت خستگی‌شان احتمالا کمبود ویتامین b1 است. این ویتامین در تبدیل غذای دریافتی بدن به سوخت و انرژی نقشی مهم و حیاتی دارد. و کاملا منطقی است که کمبود آن باعث بروز خستگی شود؛ خستگی از دیگر نشانه‌های رایج کمبود ویتامین b1 است و نتایج تحقیقات متعدد گواه این ادعا هستند.

۳. زودرنجی

کسانی که زودرنج هستند، به‌سرعت و با هر گفته‌ای ممکن است ناراحت شوند. و با احساساتی چون نگرانی و کلافگی سروکار دارند. عوامل فیزیکی و روانی و اختلالات مختلفی وجود دارند که می‌توانند این احساس را به وجود بیاورند. کمبود ویتامین b1 یکی از این اختلالات است. و کسانی که از آن رنج می‌برند، معمولا در همان روزها و هفته‌های اولیهٔ بروز اختلال، دچار زودرنجی می‌شوند. بررسی‌های انجام‌گرفته بر روی تعدادی نوزاد مبتلا به بیماری بِری‌بِری (نوعی سوءتغذیه ناشی از کمبود ویتامین b1) گواه این ادعا بوده است.

۴. اختلال در واکنش‌های غیرارادی بدن (رفلکس‌ها)

از دیگر علائم و نشانه‌های کمبود ویتامین b1 می‌توان به تحت‌تأثیر قرار گرفتن عصب‌های حرکتی اشاره کرد. کمبود این ویتامین، اگر به حال خود رها شود، باعث آسیب دیدن دستگاه عصبی خواهد شد. یکی از نتایج این آسیب، مختل شدن واکنش‌های غیرارادی معمول بدن است. اختلال ناشی از این کمبود بیشتر در زانو، مچ پا و عضله‌های سه‌سر مشاهده می‌شود. طولانی شدن مدت‌زمان کمبود این ویتامین می‌تواند منجر به از بین رفتن هماهنگی و تناسب، میان قسمت‌های مختلف بدن شود و فعالیت‌هایی چون راه رفتن تحت‌تأثیر قرار بگیرند.

۵. مورمور شدن دست‌ها و پاها

تیر کشیدن، سوزش و مورمور شدن دست و پا نشانه‌ای است که از آن با نام پارستزی (به انگلیسی Paresthesia؛ در فارسی خواب‌رفتگی و سوزن‌سوزن شدن ترجمه شده است) یاد می‌شود. و ممکن است به واسطهٔ کمبود ویتامین b1 بروز پیدا کند. عصب‌های پیرامونی‌ای (منظور عصب‌هایی است که به آن بخشی از دستگاه عصبی تعلق دارند که خارج از مغز و نخاع است) که به دست‌ها و پاها می‌رسند، برای اینکه وظایف‌شان را به‌درستی انجام بدهند، به‌شدت وابسته به ویتامین b1 هستند. در صورت کمبود این ویتامین در بدن، عصب‌های پیرامونی آسیب می‌بینند و به‌دنبال آن، پارستزی بروز پیدا می‌کند. پارستزی هم در همان دوران اولیهٔ کمبود این ویتامین خود را نشان می‌دهد. و نتایج آزمایش‌های صورت‌گرفته بر روی موش‌های آزمایشگاهی آسیب دیدن عصب‌های پیرامونی را تأیید کرده است.

۶. ضعف عضلانی

ضعیف شدن کلی عضلات بدن هم اختلال نسبتا رایجی است. و مشخص کردن علت اصلی آن گاهی دشوار می‌شود. در واقع هر کسی در مرحله‌ای از زندگی ممکن است برای مدتی کوتاه از این مسئله رنج ببرد، اما اگر ضعف عضلات تداوم پیدا کند و نتوان دلیل و علت قطعی آن را مشخص کرد، احتمالا ریشهٔ مشکل در کمبود ویتامین b1 است. در بسیاری از موارد مشاهده شده که کمبود این ویتامین در بدن موجب ضعف عضلات شده است. به‌علاوه، پس از تدابیر درمانی و شروع به جذب ویتامین b1 کافی برای مدتی مشخص، وضعیت جسمانی این افراد بهبود می‌یابد و ضعف عضلانی‌شان تاحدود زیادی برطرف می‌شود.

۷. تاری دید

تاری دید هم از دیگر علائم و نشانه‌های رایج کمبود ویتامین b1 است. کمبود شدید ویتامین b1 می‌تواند باعث ورم کردن عصب بینایی (یا اپتیک) شود که به‌دنبال آن، عصب‌های محیطی بینایی ملتهب می‌شوند (اختلالی که از آن با نام نوروپاتی یاد می‌شود). این اختلال باعث تاری دید و در موارد جدی‌تر، حتی نابینایی می‌شود. نتایج تحقیقات متعددی حاکی از ارتباط میان کمبود شدید ویتامین b1 با تاری دید و نابینایی بوده‌اند. به‌علاوه، شروع روند درمانی و جذب بیشتر این ویتامین، وضعیت افراد مبتلا به اختلالات این چنینی را بهتر کرده است.

۸. حالت تهوع

بروز مشکلات مربوط به دستگاه گوارشی، از علائم و نشانه‌های کمتر رایج کمبود ویتامین b1 است. هنوز از لحاظ علمی و دقیق مشخص نشده است که به چه خاطر کمبود ویتامین b1 فعالیت‌های دستگاه گوارشی را مختل می‌کند، اما بعضی از افرادی که از این اختلالات رنج می‌برده‌اند، با دریافت رژیم غذایی غنی از ویتامین b1 بهتر شده‌اند و مشکلات گوارشی‌شان برطرف شده است.

حالت تهوع ناشی از کمبود این ویتامین بیشتر در نوزادان مشاهده می‌شود.

۹. تغییر در ضربان قلب

ضربان قلب، با مشخص کردن تعداد دفعات تپیدن قلب در طول یک دقیقه مشخص می‌شود. و میزان ویتامین b1 موجود در بدن می‌تواند باعث تغییر آن شود. کمبود ویتامین b1 موجب پایین آمدن سرعت ضربان قلب می‌شود. خارج شدن سرعت ضربان قلب از حالت معمول و پایین آمدن آن می‌تواند باعث خستگی مفرط، گیجی و افزایش احتمال بیهوش شدن شود.

۱۰. تنگی نفس

اختلالی که به‌واسطهٔ کمبود ویتامین b1 در کارکرد معمول قلب ایجاد می‌شود، می‌تواند باعث تنگی نفس و دشوار شدن فرایند تنفس شود. کمبود ویتامین b1 منجر به بروز نارسایی‌های قلبی نیز می‌شود؛ نارسایی قلبی به این معناست که قلب، توانایی معمول پمپاژ کردن خون را از دست می‌دهد و در نتیجهٔ آن، خون کافی به اعضای بدن نمی‌رسد. این اختلال در نهایت باعث آب آوردن ریه، تنگی نفس و دشوار شدن تنفس می‌شود. البته باید به خاطر داشت که تنگی نفس دلایل متعددی دارد و به‌تنهایی، نمی‌تواند نشانهٔ کمبود ویتامین b1 باشد.

۱۱. روان‌آشفتگی

نتایج تحقیقات متعددی حاکی از ارتباط بین کمبود ویتامین b1 با روان‌آشفتگی بوده‌اند.
روان‌آشفتگی اختلالی خطرناک است که می‌تواند منجر به گیجی، کاهش سطح هشیاری و آشفتگی افکار شود.
کمبود بیش از حد این ویتامین می‌تواند باعث بروز سندرم ورنیکه-کورساکوف شود.
این سندرم متشکل از دو اختلال شبیه‌به‌هم مغزی است.
و حافظهٔ کوتاه‌مدت را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد.
از جمله نشانه‌ها و علائم این سندرم می‌توان به روان‌آشفتگی، از دست دادن حافظه، گیجی و توهم اشاره کرد.
علت ابتلای بیشتر کسانی که از سندرم ورنیکه-کورساکوف رنج می‌برند،
کمبود ویتامین b1 در نتیجهٔ مصرف بیش از حد نوشیدنی‌های الکلی است.
البته در برخی موارد هم کهولت سن باعث کمبود ویتامین b1 و روان‌آشفتگی می‌شود.

 


دکتر رضا اطمینانی

متخصص تغذیه اصفهان

دکتر رضا اطمینانی با ارائه روش های اصولی در تغذیه و میزان و نحوه غذا خوردن افراد می تواند نقش مهمی در رسیدن افراد به سلامت جسمی و روحی داشته باشد .

جهت مشاهده پیج اینستاگرام دکتر رضا اطمینانی پزشک متخصص تغذیه و رژیم درمانی اصفهان کلیک کنید.


مطالب پیشنهادی :

علت لاغری و ریزش مو

موادغذایی افزایش دهنده شیر مادر

رژیم غذایی مردان برای پسردار شدن

رژیم غذایی مناسب افزایش قد

شیر خشک در‌ محصولات غذایی بزرگسالان

دختر شدن جنین با موثرترین موادغذایی

رژیم غذایی کاهش قند بدن

شیرین کردن قهوه بدون شکر

برنامه سه روزه برای کاهش قند بدن

رژیم غذایی برای لاغری شکم و پهلو