خواص زردآلو میوه تابستانی
میوه زردآلو میوهای کوهستانی است که بیشتر در ییلاقها رشد و برداشت میشود. طبیعت زردآلو برای کسانی که به مزاج و طبیعت گیاهان و غذاها اعتقاد دارند، سرد و تر است که البته خوردن نوع شیرین آن خاصیت گرمی دارد.
به واسطه داشتن مواد مغذی فراوان خواص زردآلو بر بدن زیاد است. از جمله مزایای سلامتی زردآلو، درمان یبوست، سوءهاضمه، گوش درد، تب، بیماریهای پوستی و همچنین کمخوابی و پیشگیری از سرطان است. روغن زردآلو نیز برای کاهش درد عضلانی و زخمها مورد استفاده قرار میگیرد.
متخصصان بر این باورند که زردآلو برای مراقبت از پوست بانوان بسیار مهم و کاربردی است. به همین خاطر است که از روغن و پالپ زردآلو به عنوان پیش زمینه ساخت مواد آرایشی استفاده میشود. علاوه بر این خوردن زردآلو سلامت قلب را تضمین و کلسترول خون را کاهش میدهد.
زردآلو بخورید تا دچار مشکلات بینایی نشوید و با مراعات کردن دیگر نکات لاغری از زردآلو به عنوان تسریع کننده روند لاغری استفاده کنید. خاصیتهای زردآلو تمام نشدنی است. خوردن زردآلو در بهبود بیماریهای تنفسی مؤثر بوده و استخوانهای بدن را متراکمتر و تعادل الکترولیتی در اندامها را به وجود میآورد.
زردآلو شباهت زیادی به الو و همچنین هلو دارد. همچنین میتوان گفت که خواص زردآلو ترکیبی از هر دو خاصیت میوههای هلو و الو است. برخلاف هلو و الو، هسته زردآلو را میتوان خورد. هسته زردآلو نیز دارای خاصیتهای درمانی زیادی است که به آن اشاره خواهیم کرد. از دیگر انواع خوردنیها با زردآلو، خشک شده آن است که به قیسی معروفتر هست. از قیسی به عنوان کنارغذا استفاده میشود و دارای قند بیشتری نسبت به خود زردآلو است.
هسته زردآلو
هسته زردآلو حاوی مادهای سمی ولی مفید در مقادیر کم به نام آمیگدالین است. این ترکیب برای ساخت دارو ضد سرطانی استفاده میشود در حالی که بسیاری از کشورها مصرف این دارو را به واسطه عوارض جانبی ممنوع کردهاند، اما امیگدالین موجود در هسته زردآلو به عنوان مکمل دارویی به فروش میرسد.
البته مصرف اندک این ترکیب مفید میتواند باشد. از جمله مشکلاتی که با مصرف زیاد هسته زردآلو با آن مواجه خواهید شد، مسمومیت سیانیدی است.
علائم مسمومیت سیانیدی عبارت است از:
- هوشیاری پایین
- کبود شدن پوست، لب و ناخن
- افتادگی پلک چشم
- فشار خون پایین
متأسفانه با تشدید علائم فرد ممکن است مشکلات دیگری نیز داشته باشد که درنهایت منجر به بستری شدن فرد شود. سیانید در واکنش با آنزیمهای بدن مسمومیت سیانیدی به وجود میآورد. از این رو نباید هسته زردآلو را با مواد غذایی دیگر که آنزیمهای حیاتی بدن را در خود دارند یا ترشح آنها در بدن را افزایش میدهند، مصرف شود.
از جمله میوههایی که نباید با هسته زردآلو خورده شود، هلو، کرفس، جوانه گندم و هویج است. از دیگر انواع اشکال مصرف زردآلو، روغن آن است.
بیشتر بخوانید : بهترین خوردنی های فصل تابستان
روغن زردآلو
روغن زردآلو شاید در ایران به ندرت استفاده شود اما میتوان گفت که این روغن که حاصل از دانه زردآلو است میتواند خاصیتهای فراوان درمانی به مانند سایر روغنهای حاصل از دانههای گیاهی داشته باشد.
از جمله مواد مغذی که در روغن زردآلو وجود دارد، ویتامین E، C و A است. همچنین مقادیر فراوانی فیبر و پتاسیم در آن یافت میشود.
خواص روغن زردآلو :
- روغن زردآلو بهبود دهنده فشار خون، سرماخوردگی، آنفولانزا است
- مصرف روغن زردآلو روی پوست آن را با طراوت و شاداب میکند.
- روغن زردآلو میتواند مرطوب کننده قوی باشد.
- برای به دست آوردن روغن ماساژ میتوانید این روغن را با دیگر روغنهای گیاهی ترکیب کنید.
- روغن زردآلو برای پخت و پز نیز مفید است.
- روغن زرد الو علاوه بر پوست موجب نرمی مو و افزایش حالتدهی آن میشود.
خواص زردآلو خشک یا قیسی
به جز تفاوت اندک در ساختار قیسی و زردآلو به واسطه خشک شدن، باقی خواص زردآلو به قیسی نیز منتقل میشود.
قیسی دارای مواد مغذی به مانند فیبرهای رژیمی، ویتامین ث، ویتامین ای، بتاکاروتن، آهن، پتاسیم و بسیاری از مواد مغذی دیگر در زردآلو است.
قیسی از خشک شدن زردآلو به دست میآید و همه سال در دسترس شما است. لذا اگر دوست دارید که همه سال زردآلو بخورید، جایگزین آن قیسی را به شما معرفی میکنیم.
قیسی دارای خواص درمانی نیز هست، در درمان سنتی از قیسی به عنوان کاهش دهنده ورم روده استفاده میشده و دارای خاصیت فراوانی برای لوزالمعده است.
البته هشدارهایی هم برای مصرف قیسی وجود دارد از جمله اینکه برای تهیه قیسی از میوه زردآلو به منظور حفظ رنگ نارنجی، به آن دی اکسید سولفور اضافه میکنند.
در صورت اضافه نکردن این ماده رنگ قیسی قهوهای میشود. اکسید سولفور در زردآلو به سولفیت تبدیل گشته که میتواند باعث واکنش آلرژیک یا حملات آسمی شود.
همچنین باید توجه داشت که به دلیل بالا بودن میزان فیبر در قیسی مصرف بیش از اندازه آن میتواند باعث اسهال و ایجاد نفخ گردد؛ بنابراین کودکان و سالمندان نباید در مصرف آن زیادهروی کنند.